از علی دایی یک پرواز بلند هم در بازیهای آسیایی۱۹۹۴ در هیروشیما به خاطر میآوریم که البته پایان خوشی نداشت. او در هجدهقدم تیم بحرین پرش بسیار بلندی انجام داد که این بار مسیر حرکتش بیشتر در جهت افقی بود. اما دروازهبان بحرینیها با پا به استقبال دایی آمد و نتیجه این برخورد مصدومیت سنگین شهریار و طحال پارهای بود که دایی را در همان بازی اول از ادامه رقابتها بازداشت.
مکث پرتغالی؛ مکث آبادانی
دایی بعدها این فرصت را پیدا کرد تا پروازهای بلندش را در رقابتهای باشگاهی در اروپا برای مخاطبان گستردهتری به نمایش بگذارد. مثل همین عکس که او را در مصافی هوایی با ینس لهمن آلمانی نشان میدهد و برای مقایسه در کنار پرواز بلند کریس رونالدو قرار گرفته است. البته خصوصیت ویژه گل رونالدو به منیونایتد بیش از اینکه به پرواز بلندش مربوط باشد به مکث کوتاه او در آسمان و ضربه سر دقیقش برمیگشت.
مکث کردن در آسمان یکی از تخصصهای ویژه بازیکنان سرزن به حساب میآید که به آنها کمک میکند ضربه سر را به بهترین و دقیقترین شکل به توپ بزنند. در میان سرزنهای ایرانی کسی که تخصص ویژهای در مکث روی هوا داشت کریم باوی بود. گلزن بلندبالای دهه۶۰ که مثل همولایتیاش ابراهیم تهامی توصیفهای اغراقآمیزی در مورد خودش داشت. باوی یک بار درباره مکثهای عالیاش قبل از سرزنی گفت: «این کار را از یک مربی آبادانی یاد گرفتم. توی تمرین میگفت بپرید هوا و هر وقت من سوت زدم برگردید پایین!»
شما هم نظر بدهید
از مکث عالی کریس رونالدو روی هوا که بگذریم، سوژه جالب این دو عکس همان پرواز بلند دایی و CR۷ است. بیایید شما هم با نگاه به این دو تصویر و یادآوری پرشهای بلند دایی در این باره نظر بدهید. به نظر کدام یک بلندپروازترند؟ علی دایی یا کریس رونالدو؟