پارس ناز پورتال

درمان اسکار پوست (علامت زخم)

درمان اسکار پوست (علامت زخم)

اسکارها نشانه های طبیعی هستند که پس از بهبود زخم روی پوست، باقی می مانند. اما شما مجبور نیستید آنها را ، همچون نشانه های زخم یک نبرد ، نگهدارید. این راهکارها به شما در پوشاندن ، آنها کمک می کنند.

هراندازه که ما محتاط باشیم، باز هم حادثه هایی برای ما رخ می دهند. مثل کودک نوپایی که سرش به گوشه تیز میز،  برخورد می کند یا بزرگسالی که در هنگام برش سبزیجات ،با کارد آشپزخانه صدمه می بیند.این زخم ها فراوان و اغلب دوره بهبود طولانی دارند. اگرچه پیشگیری کامل از اسکار ها غیر ممکن است، اما راه هایی وجود دارد که شما می توانید از اثربه جای مانده یک زخم، کم کنید.

درمان اسکار

اولین چیزی که باید بدانیم این است که، تشکیل اسکار یک امر کاملا طبیعی است. وقتی پوست جراحت می بیند، کلاژن زیادی جهت کنترل زخم ،در سریع ترین زمان ممکن  تولید می شود. جسیکا کرانت (استادیار بالینی دراماتولوژی در نیویورک) می گوید، این بافت جدید بعد از بهبود، همه عناصر یک پوست طبیعی را ندارد و بنابراین متفاوت از پوست طبیعی دیده می شود.

ظاهر هر اسکاری به چندین عامل بستگی دارد. شکل، اندازه و عمق زخمی که باعث اسکار شده در شکل اسکار نقش دارند. همینطور مقدار خونی که به منطقه جراحت می رسد، رنگ پوست و ضخامت پوست می توانند تاثیر گذار باشند.

سه نوع اصلی از اسکار وجود دارد. اسکارهای طبیعی نسبتا باریک، کوچک و مسطح هستند. اسکارهای هایپرتروفیک، قرمز، ضخیم و برجسته هستند. اسکارهای کلوئید هم برجسته، اغلب تیره یا قرمز هستند، و برخلاف اسکارهای هایپرتروفیک به بیرون از محدوده  زخم اولیه، گسترش پیدا می کنند. اسکارهای کلوئیدی معمولا ژنتیکی هستند و به سختی کنترل و پیشگیری می شوند. دکتر کرانت اضافه می کند،این اسکارها که حاصل تولید بیش از حد کلوژن هستند، با تزریق استروئید در محل اسکار ، درمان می شوند. جهت درمان اسکارهای کلوئیدی بهترین کار مراجعه به پزشک متخصص است.

پیشگیری از اسکار، باید ها و نبایدها

شما  می توانید برای کمک به التیام زخم با کمترین اثر ، کارهای مفیدی انجام دهید  و یا از اشتباهاتی که باعث بدتر شدن آنها می شوند، خودداری کنید. راز کاهش اثر یک زخم در کم کردن نقش خود بدن  در مداوای زخم است. در ادامه چند راه کار را، توصیه می کنیم:

– چنانچه لازم است از بخیه استفاده کنید. بریدگی های با شکاف زیاد و عمیق، اغلب توسط بخیه زدن پزشک متخصص، بهتر ترمیم می شوند. بخاطر داشته باشید که بخیه باید فورا انجام شود؛ یعنی زمانی که  جراحت هنوز تازه است. اگر زمان زیادی بگذرد ، زخم ممکن است با میکرب و باکتری آلوده شود. و پزشک به دلیل امکان وجود عفونت،  زخم را بخیه نزند . همینطور ممکن است زخم شروع به ترمیم کند و این می تواند مانع از انجام بخیه موفقیت آمیز شود. پزشک متخصص می تواند در این تصمیم که آیا انجام بخیه مناسب است یا خیر و اینکه چه درمانی برای جراحت شما مناسب است، راهنمایی کند.

– زخم را مرطوب نگهدارید. به آن وازلین بمالید و از باندی که به زخم نمی چسبد برای بستن آن استفاده کنید. اینکار سرعت بهبود را زیاد می کند واثر باقی مانده کم می شود.

– از تبلیغات کاذب کرم های درمان  اسکار پیروی نکنید. ممکن است از تاثیر ویتامین ای بر کاهش اسکار شنیده باشید، درصورتیکه در مطالعات بالینی اثبات نشده است. در واقع هیچکدام از محصولاتی که ادعا می شود از اسکار پیشگیری می کنند، از نظر علمی به طور خاص و عمومی  ثابت نشده اند.

– ماساژ زخم. به عبارتی مالش اسکار به صورت روزانه با ویتامین ای، می تواند در کمرنگ شدن اسکار مفید باشد.

– پرهیز از آفتاب. دورنگهداشتن اسکار از تابش مستقیم آفتاب، می تواند به بی رنگ شدن آن کمک کند.

– اجازه دهید  جراحت به طور طبیعی التیام یابد. از هیدروژن پراکساید بیش از اندازه استفاده نکنید. چرا که می تواند باعث تحریک مداوم شود و روند ترمیم را کند نماید. پوسته و دلمه های ایجاد شده روی زخم را نکنید. این دلمه ها پوشش طبیعی زخم هستند. چنانچه به طور مداوم پوست روی زخم را، وقتی زخم در حال خوب شدن است،  بکنید دیرتر خوب می شود و اثرباقیمانده آن افزایش می یابد.

– صبور باشید. ترمیم زمان زیادی نیاز دارد. مرحله اول التیام، سه ماه طول می کشد ومرحله دوم ترمیم نیز ، سه ماه دیگر زمان می برد. بعد از سال اول، اسکار ها اساسا شکل می گیرند، ولی هنوز تا یک سال دیگر ، می توانند شکل متفاوتی بیابند. در واقع، اسکارها هرگز ثابت و بی تغییر باقی نمی مانند مگر اینکه از نوع کلوئیدی باشند که در این صورت بدون بکار گیری درمان ، بدتر خواهند شد.