حال برای آن که بتوانیم برای زندگی مشترک برنامه‌ریزی کنیم باید شرایطی را فراهم سازیم تا این برنامه‌ریزی به نتیجه برسد، چه بسا برنامه‌ریزی‌هایی که به خاطر رعایت نکردن اصول بدون نتیجه مانده و به انجام نرسیده است.

برنامه‌ریزی‌های کلی و بلند مدت

برنامه‌ریزی کلی و بلند مدت به برنامه‌ریزی‌هایی در زندگی اشاره دارد که اولا به کلیات زندگی مربوط می‌شوند نه جزئیات و ثانیا زمانبر و معمولا برنامه‌ریزی‌های چند ساله‌اند مثل برنامه‌ریزی‌های مالی یا کاری بلند مدت و یا مثلا برنامه‌ریزی برای این‌که چند سال دیگر بچه دار شوید و….

مسائلی که در این نوع برنامه‌ریزی‌ها لازم است رعایت کنید این است که در ابتدا بیش از حد بلند پروازانه و یا بدبینانه برنامه‌ریزی نکنید. گاهی کمی ریسک کردن در زندگی لازم است. شما می‌توانید در برنامه‌ریزی هم کمی ریسک کنید، مثلا اگر در 2 سال آینده درآمد شما قرار است. 20 میلیون تومان باشد، قرار نیست روی 40 میلیون تومان برنامه‌ریزی کنید اما می‌توانید روی 25  میلیون برنامه مالی خود را بریزید تا اولا انگیزه بیشتری برای پیشرفت و پس‌انداز پیدا کنید ثانیا هدفتان آنقدر دست نیافتنی نباشد که ناامید شوید و در وسط راه برنامه‌ریزی را رها کنید. گاهی افراد آنقدر برنامه‌ریزی خود را بدبینانه و آسان در نظر می‌گیرند که بدون هیچ تلاش و برنامه‌ریزی نیز به همان هدف می‌رسیدند. برنامه‌ریزی خود را کمی سخت‌تر و خوش‌بینانه‌تر انجام دهید تا از همه تلاشتان استفاده کنید نه تنها بخشی از توانایی‌تان.
برنامه‌ریزی یعنی راهی برای درست تلاش کردن به سمت هدف یعنی مسیری کوتاه تر و مستقیم‌تر به هدف و در نظر گرفتن همه جوانب امر در نتیجه این برنامه‌ریزی باید بر تلاش شما بیافزاید و نتیجه را نزدیک تر کند.

توانایی خود و همسرتان را در برنامه‌ریزی‌ها و تعیین هدف‌ها در نظر بگیرید و به همان اندازه برنامه‌ریزی کنید.

نکته دیگر این که برنامه‌ریزی بلند مدت را به برنامه‌ریزی‌های کوتاه مدت تقسیم کنید یعنی اگر هدف شما قرار است مثلا سه ساله تامین شود شما برای خود هدف‌های ماهانه و سالانه در راستای هدف بلند مدتتان تعیین کنید و برای آنها برنامه‌ریزی کنید تا برنامه‌ریزی بلند مدت برایتان راحت‌تر باشد.

دقیق برنامه‌ریزی کنید. اگر کمی بیشتر برای برنامه‌ریزی‌های بلند مدت، وقت و هزینه بگذارید بهتر از آن است که به نتیجه نرسند. با افراد خبره در مورد هدفتان مشورت کنید و از آنها کمک بخواهید تا یک برنامه‌ریزی حساب شده برای رسیدن هرچه سریع تر و مطمئن‌تر به هدفتان بریزید.

نکته بعدی در ارتباط با برنامه‌ریزی‌های بلندمدت این است که از این شاخه به آن شاخه نپرید. اگر هدفی را انتخاب کردید و برای آن برنامه‌ریزی دقیق کرده اید دیگر آن را تغییر ندهید البته منظور ما تغییرات جزئی در برنامه‌ریزی نیست چرا که مخصوصا در برنامه‌ریزی‌های بلندمدت تغییرات کوچک اجتناب ناپذیرند بلکه منظور عوض کردن کلی برنامه‌ریزی و هدف است که باعث عقب افتادن شما از برنامه‌ریزی‌‌تان می‌شود و وقت را از دست می‌دهید.

در راه رسیدن به هدفتان تلاش کنید و برنامه‌ریزی‌تان را زیر پا نگذارید و طبق آن پیش بروید تا به نتیجه برسید. حتی برنامه‌ریزی‌های کوتاه‌مدت‌تان را در راستای هدف‌های بلند مدت جدی بگیرید و مهم بدانید.

به همسرتان در راه رسیدن به اهداف بلند مدت و برنامه‌ریزی‌های آن کمک کنید و نگذارید در اثر خستگی‌های لحظه‌ای این برنامه‌ریزی را به هم بزند و بعد پشیمان شود. با مهربانی و دلسوزی کنار همسر خود باشید و در راه رسیدن به هدف‌های والا و بزرگ همدیگر را همراهی کنید.

گاهی با همسرتان راجع به اهداف و برنامه‌ریزی‌ها گفتگو کنید و به وقتی که به اهدافتان رسیده اید بیندیشید. این کار شما را در راه رسیدن به اهدافتان و عمل به برنامه‌ریزی تان مصمم تر می‌کند.

برنامه‌ریزی‌های جزئی و کوتاه مدت

این برنامه‌ریزی‌ها همانطور که پیداست مربوط به مسائل کم اهمیت تر و جزئی تر زندگی است. اما جالب اینجاست که بدانید این برنامه‌ریزی‌ها بیشتر باعث اختلاف نظر و جر و بحث همسران با هم می‌شود. مثلا مردی که بدون برنامه‌ریزی و هماهنگی با همسرش مهمان دعوت می‌کند و یا زنی که بدون برنامه‌ریزی مالی تمام حقوق همسرش را خرید می‌کند باعث می‌شوند که همسرانشان را ناراحت و گاهی عصبانی کنند. برای این‌که این اتفاق نیفتد کافیست موارد زیر را در نظر بگیرید.

1- با همسر خود مشورت کنید. اگر می‌خواهید کاری انجام دهید حتما با همسرتان در میان بگذارید و با هم برای آن برنامه‌ریزی کنید و یا دست کم همسرتان را در جریان برنامه‌ریزی خود حتی برای کارهای جزئی قراردهید.

2- همسرتان را به موقع در جریان برنامه‌ریزی خود قرار دهید نه وقتی که کار از کار گذشته است و شما برنامه‌ریزی‌تان را کرده‌اید، تا اگر او نیز نقطه نظری در برنامه‌ریزی داشت، اعمال کنید. مثلا اگر قصد دارید مهمانی دعوت کنید قبل از دعوت به همسرتان بگویید و نظر او را هم بخواهید.

3- با زماندهی مناسب و بدون عجله برنامه‌ریزی کنید تا به هدف خود به نحو احسنت برسید.

4- حتی برای برنامه‌ریزی‌های جزئی هم آینده نگر باشید و همه جوانب را بسنجید.

برنامه‌ریزی‌های شخصی در زندگی مشترک

شاید شما بخواهید برای خود یک برنامه‌ریزی شخصی داشته باشید، مثلا درستان را ادامه دهید و یا کار و حرفه‌ای را پیش بگیرید و….
وقتی زندگی مشترکتان را آغاز می‌کنید به معنی آن نیست که برنامه‌ریزی‌های شخصی و هدف‌های شخصی‌تان را کنار بگذارید بلکه باید با همفکری و مشورت همسرتان آنها را به انجام برسانید.

در برنامه‌ریزی‌های شخصی‌تان همیشه همسرتان را هم در نظر داشته باشید تا این برنامه‌ها خودخواهانه ریخته نشوند و به همسرتان آسیبی وارد نشود. اگر در زندگی مشترک هر کس بخواهد بدون در نظر گرفتن همسرش به برنامه‌ریزی‌ها و اهداف شخصی خود برسد دیگر زندگی مشترک معنی پیدا نمی‌کند.

شاید مجبور شوید برای این‌که زندگی مشترکتان حفظ شود و به وظایفتان در زندگی عمل کنید بعضی از اهداف و برنامه‌ریزی‌های شخصی تان را به تعویق بیندازید اما در ازای آن می‌توانید به اهداف مشترکتان بها دهید تا در آینده فرصت بیشتری برای اهداف و برنامه‌ریزی‌های شخصی‌تان داشته باشید.

برنامه‌ریزی در زندگی مشترک اگر با توافق و مشورت زن و شوهر انجام گیرد و دقیق و اصولی باشد در هر زمینه‌ای به موفقیت می‌انجامد اما اگر خودسرانه و بی حساب صورت گیرد ممکن است دردسرساز نیز باشد پس از برنامه‌ریزی‌های دو نفره در زندگی مشترکتان لذت ببرید و نتیجه مثبت آن را شاهد باشید.