درست همان طور که رشد جسمانى براى فرزندان ما امر مسلم است باید پیوسته در زمینه هاى عاطفى، احساسى، ذهنى و معنوى نیز رشد کنیم. باید مراقب باشیم که بیش از اندازه از خود گذشت نکنیم. وقتى روابط زناشویى امکان رشد را فراهم نسازد، آن پیمان کمرنگ مى شود.

شاداب بودن و مبتکرانه رفتار کردن، به زن و شوهر کمک فراوانى مى کند. اگر زن و شوهر خواهان زندگى زناشویى یا طراوت هستند باید رشد و تغییر کنند.

دوست داشتن همسر بدین معنا نیست که لزوماً همه دقایق زندگى خود را با هم باشید. این هم مى تواند از شور و شوق زندگى بکاهد. داشتن دوستان و فعالیتهاى مناسب وسیله اى است تا شادابى بیشترى به زندگى زناشویى خود بدهید . معاشرت داشتن با زوج هاى دیگر نیز وسیله مناسبى است که به زندگى شما طراوت بیشترى مى دهد.

برنامه ریزى موقعیت ها و برنامه هاى خاص از اهمیت ویژه اى برخوردار است. جشن گرفتن به مناسبت هاى ویژه، شرکت در مهمانى ، دادن هدیه، گذشت ایام را طراوت جدیدى مى بخشد. این ها به ویژه براى زن اهمیت زیادى دارد. اینکه شوهر روز تولد، سالگرد ازدواج و سایر مناسبت ها را به خاطر داشته باشد براى زن مهم است و به این نتیجه مى رسد که مورد مهر و محبت همسرش قرار دارد. و این نکته از نیاز های اختصاصی زنان است.

یکى از عوامل فرو نشاندن مهر و عشق در خانواده یکنواخت بودن و یکنواخت زندگى کردن است. حتى اگر از زندگى یکنواخت خود لذت مى برید گاهى لازم است که کارى جدید و بر خلاف همیشه صورت دهید. غافلگیر کردن همسر و فرزندان در هدیه دادن و یا مهیا شدن برای یک میهمانی و یا ایجاد یک برنامه تفریحی خانوادگی بدون پیش زمینه قبلی می تواند خانواده شما را با تنوع همراه کند.

با هم خندیدن، با هم گریستن و با هم آموختن به زن و شوهر امکان مى دهد که یکدیگر را بیش از پیش دوست بدارند

سرانجام ، براى حفظ شور و نشاط در زندگى زناشویى، زن و شوهر باید در عشق رشد کنند. با هم زندگى کردن، با هم خندیدن، با هم گریستن و با هم آموختن به زن و شوهر امکان مى دهد که یکدیگر را بیش از پیش دوست بدارند و مهر و محبت میانشان بیشتر شود. بنابراین سعی کنید در احساسات یکدیگر سهیم باشید ، دیگری را درک کنید و در احساس خود شریک کنید.

و … خلاصه آنکه زوجین هر دو وظیفه دارند که با حفظ علاقه و محبت و عشق ورزیدن به یکدیگر و اهمیت قائل شدن برای همسر  کانون خانواده را گرم  و گرم تر کنند.