خداوندا به ما رحم کن و با غفران و آمرزشت ما را ببخش که تو والا و بزرگ

مرتبه‌ای. امروز روزی است که خداوند آن را برای شما مسلمانان عید قرار داده و

شما را شایسته و سزاوار این عید ساخته است. پس همواره به یاد خدا باشید تا

خدا نیز به یاد شما باشد. او را بخوانید تا اجابت کند، در این روز سعید، زکوة فطره

خویش را بپردازید که به راستی این سنت پیامبر شماست و از سوی پروردگار بر

شما واجب شده است.

امیر المؤمنین(ع) در یكى از اعیاد فطر خطبه‏ اى خوانده‏ اند و در آن مؤمنان را بشارت و مبطلان را بیم داده ‏اند:

اى مردم! این روز شما روزى است كه نیكوكاران در آن پاداش مى‏ گیرند و زیانكاران و تبهكاران در آن مایوس و ناامید مى‏ گردند و این شباهتى زیاد به روز قیامت دارد. پس با خروج از منازل و رهسپارى به سوى جایگاه نماز عید، خروجتان را از قبر و رفتنتان را به سوى پروردگار به یاد آورید، و با ایستادن در جایگاه نماز، ایستادن در برابر پروردگارتان را یاد كنید، و با بازگشت‏به سوى منازل خود، بازگشتتان به سوى منازلتان در بهشت‏برین را متذكر شوید. اى بندگان خدا. كمترین چیزى كه به زنان و مردان روزه‏دار داده مى‏شود، این است كه فرشته‏اى در آخرین روز ماه رمضان به آنان ندا مى‏دهد و مى‏گوید: هان! بشارتتان باد، اى بندگان خدا كه گناهان گذشته‏اتان آمرزیده شد! پس به فكر آینده خویش باشید كه چگونه بقیه ایام را بگذرانید؟

میزان الحكمه، محمدى رى شهرى، ج 7، ص 131-132

رمضان آمد و روان بگذشت ………. بود ماهی به یک زمان بگذشت

 حضرت امیر(ع) در مورد زینت عید فرموده‌اند: زینت حکمت، پارسایی * زینت

دانش، بردباری*زینت پرستش،حضور قلب و خشوع*و زینت پادشاهی و

حکمت،عدالت و دادگری است.در روزهای عید هم اعمال و آیین‌هایی هست که

موجب زینت یافتن و آراسته شدن آن روزهاست؛ از جمله پیامبر اکرم(ص)

می‌فرمایند: “عیدهای خود را با گفتن اللّه‌اکبر آذین بندید.” و نیز می‌فرمایند:

“عیدهای فطر و قربان را با جملات لااله‌الااللّه و اللّه‌اکبر و الحمدللّه و سبحان‌اللّه

آذین بخشید.”

برگرفته از پایگاه حوزه

مزرع سبز فلک دیدم و داس مه نو ؛ یادم از کشته خویش آمد و هنگام درو …. آیا چیزی قابل درو در این رمضان کاشته ایم؟

ودرروایتى كه از على(ع) نقل شده آمده است: «و كل یوم لا یعصى الله فیه فهو یوم عید» هر روز كه در آن معصیت‏ خدا نشود، روز عید است،  زیرا روز ترك گناه، روز پیروزى و پاكى و بازگشت‏به فطرت نخستین است.

 تفسیر نمونه، 5/131.

شهر صیام رفت و توبه نمودم ولی چه باک ؛ با رؤیت هلال روی تو افطار می کنم