سوالاتی در مورد نفاس

مجموعه : مذهبی

مسأله 1: از وقتى كه اوّلین جزء بدن بچّه از شكم مادر بیرون مى آید، هر خونى كه زن مى بیند، اگر ده روز یا كمتر باشد، خون نفاس است. و زن را در حال نفاس « نُفَساء » مى گویند. و اگر خون بیشتر از ده روز باشد، حكم آن در « مسأله 567 » بیان خواهد شد.

مسأله 2: خونى كه زن پیش از بیرون آمدن اوّلین جزء بدن بچّه مى بیند نفاس نیست.

مسأله 3: لازم نیست كه خلقت بچّه تمام باشد، بلكه اگر خون بسته اى از رحم زن، خارج شود و خود زن بداند یا چهار نفر قابله بگویند كه اگر در رحم مى ماند انسان مى شد، خونى كه تا ده روز ببیند خون نفاس است.

مسأله 4: ممكن است خون نفاس یك لحظه بیشتر نباشد، ولى بیشتر از ده روز نمى شود.

مسأله 5: هرگاه شك كند چیزى سقط شده یا نه، یا چیزى كه سقط شده، اگر مى ماند انسان مى شد یا نه، بنابر احتیاط لازم، بررسى كند و اگر به نتیجه نرسید، خونى كه از او خارج مى شود شرعاً خون نفاس نیست.

مسأله 6: توقّف در مسجد، رساندن جایى از بدن به خط قرآن و كارهاى دیگرى كه بر حایض حرام است، بر « نفساء » نیز حرام مى باشد. و آنچه بر حایض واجب، مستحب و مكروه است، بر نفساء نیز واجب، مستحب و مكروه مى باشد.

مسأله 7: طلاق دادن زنى كه در حال نفاس است صحیح نیست، مگر با شرایطى كه در احكام طلاق ذكر مى شود. و نزدیكى كردن با او حرام مى باشد و اگر شوهرش با او نزدیكى كند بنابر احتیاط مستحب كفاره بدهد، همان گونه كه در احكام حیض گذشت.

مسأله 8: وقتى زن از خون نفاس پاك شد، باید غسل كند و عبادتهاى خود را بجا آورد و اگر دوباره خون ببیند، چنانچه مجموع روزهایى كه خون دیده با روزهایى كه در وسط پاك بوده، روى هم ده روز یا كمتر از ده روز باشد، تمام آن نفاس است و اگر روزهایى كه پاك بوده روزه گرفته، باید قضا نماید.

مسأله 9: اگر زن از خون نفاس پاك شود و احتمال دهد كه در باطن خون هست، باید مقدارى پنبه داخل فرج نماید و كمى صبر كند اگر پاك بود، براى عبادتهاى خود غسل كند.

مسأله 10 : اگر زن در حال نفاس بیشتر از ده روز خون ببیند، چنانچه در حیض عادت دارد، به اندازه روزهاى عادت او نفاس و بقیّه استحاضه است و اگر عادت ندارد، تا ده روز نفاس و بقیّه استحاضه مى باشد.

مسأله 11: زنى كه عادت حیض او كمتر از ده روز است، اگر بیشتر از روزهاى عادتش خون نفاس ببیند، باید به اندازه روزهاى عادت خود، نفاس قرار دهد و بعد از آن بنابر احتیاط واجب، تا یك روز عبادت را ترك نماید و بعد از یك روز تا روز دهم، مستحب است كارهاى استحاضه را بجا آورد و كارهایى را كه بر نفساء حرام است، ترك نماید. و اگر از ده روز بگذرد استحاضه است و باید روزهاى بعد از عادت تا روز دهم را نیز، استحاضه قرار دهد و عبادتهایى را كه در آن روزها بجا نیاورده قضا نماید، مثلا زنى كه عادت او شش روز بوده، اگر بیشتر از شش روز خون ببیند باید شش روز را نفاس قرار دهد و بنابر احتیاط واجب، در روز هفتم عبادت را ترك كند و در روز هشتم و نهم و دهم، مستحب است كارهاى استحاضه را بجا آورد و كارهایى را كه بر نفساء حرام است، ترك نماید و اگر بیشتر از ده روز خون دید، از روز بعد از عادت او، استحاضه مى باشد.

مسأله 12: زنى كه در حیض عادت دارد اگر بعد از زاییدن، تا یك ماه یا بیشتر از یك ماه پى درپى خون ببیند، به اندازه روزهاى عادت او نفاس است و ده روز از خونى كه بعد از نفاس مى بیند اگرچه در روزهاى عادت ماهانه اش باشد، استحاضه است، مثلا زنى كه عادت حیض او، از بیستم هر ماه تا بیست و هفتم است، اگر روز دهم ماه زایید و تا یك ماه یا بیشتر خون دید، تا روز هفدهم نفاس و از روز هفدهم تا ده روز، حتّى خونى كه در روزهاى عادت

خود مى بیند، استحاضه مى باشد و بعد از گذشتن ده روز، اگر خونى را كه مى بیند در روزهاى عادتش باشد حیض است، چه نشانه هاى حیض را داشته باشد یا نداشته باشد و همچنین است اگر در روزهاى عادتش نباشد، ولى نشانه هاى حیض را داشته باشد، امّا خونى كه بعد از گذشتن ده روز از نفاس مى بیند، اگر در روزهاى عادت حیض او نباشد و نشانه هاى حیض را نیز نداشته باشد، استحاضه است.

مسأله 13: زنى كه در حیض عادت ندارد، اگر بعد از زایمان تا یك ماه یا بیشتر از یك ماه خون ببیند، ده روز اوّل آن نفاس و ده روز دوم آن استحاضه است و خونى كه بعد از آن مى بیند، اگر نشانه حیض داشته باشد، حیض وگرنه استحاضه مى باشد.