مارشلین سال 1965 به همراه خانواده اش به بورلی هیلز در کالیفرنیا نقل مکان کرد و در آنجا به دبیرستان بورلی هیلز رفت و از همانجا فارغ التحصیل شد. او در اولین سال های بازیگری اش در کلاس های لی استراسبرگ حضور پیدا کرد و سال 1971 نقش کانی را در اپیزود عشق، صلح، برادری و قتل در فصل چهارم سریال معروف و محبوب آیرون ساید بازی کرد.
هرچند این زوج در سال 1980 از هم جدا شدند، اما از سال 1976 به دلیل بی مبالاتی وویت جدا از هم زندگی می کردند. او پس از این سال 1982 در فیلم Lookin’ to Get Out که یکی از نویسندگان آن جان وویت، همسر سابقش بود بازی کرد. آخرین نقش آفرینی او در فیلم مردی که عاشق زن ها بود (بازسازی فیلمی فرانسوی به همین نام) رقم خود و پس از آن مارشلین برتراند به فعالیت در زمینه تهیه کنندگی مشغول شد.
برتراند سال 1983 کمپانی وودز رود پروداکشنز را تاسیس کرد و سال 2005 مدیرتولید فیلم مستند ترودل بود که داستان زندگی جان ترودل، نوازنده و فعال کارهای بشردوستانه بود. این فیلم در جشنواره فیلم ساندنس و ترایبکا پخش شد و جایزه ویژه هیئت داوران جشنواره فیلم سیاتل را برای بهترین مستند دریافت کرد.
اما آنچه در زندگی مارشلین برتراند اهمیت بیشتری دارد فعالیت های بشردوستانه اوست. مسئله ای که به نظر می رسد تاثیر فراوانی بر آنجلینا جولی گذاشته و احتمالا بخش غالب کتاب جولی را نیز دربر می گیرد. برتراند چند سال پس از جدایی از وویت با جان ترودل ازدواج کرد. این دو به همراه هم بنیاد تمام اقوام را تاسیس کردند که هدفش رساندن کمک های مالی و معنوی به بومیان آمریکا بود. این دو در سال 2003 در روز جهانی زن کنسرتی خیریه برای کمک به پناهندگان زن افغانی برپا کردند.
آنجلینا جولی همیشه رابطه پرفرازونشیبی با پدرش داشته که شاید دلیل آن سختی های بوده که مادرش به خاطر کارهای وویت کشیده بود. مارشلین برتراند در طول حیات خود رابطه بسیار خوبی با دخترش داشت. او در زمان مرگ در سال 2007 بر اثر سرطان در سن 56 سالگی چهار نوه داشت که نام چهارمی را خودش انتخاب کرده بود؛ پکس. جولی و براد پیت فرزند پنجم خود را که ویوین نام دارد به یاد مادر جولی مارشلین صدا می زند.