توصیه هایی برای صد مات دندانها در کودکان

دوران دبستان برای كودكان دوران پرجنب و جوشی است. به همین میزان، صدمات وارده به سر و صورت كودكان زیاد است. عواملی نظیر زمین خوردن،‌ورزش، سقوط از پله، ضربه به دهان هنگام آب خوردن از شیر آب سبب وارد شدن آسیب سر و صورت می گردد.

از صدمات وارده به ناحیه سر و صورت، وارد آمدن ضربه به دندانهای كودكان بسیار شایع تر است. در تمام سنین ضربه در پسرها شایع تر از دخترها می باشد. عواملی مثل جلو زده بودن دندانهای بالا و باز بودن لب ها هم این امر را تشدید می كند.

شكستن اجسام سخت

از جمله آسیب های موجود، وارد آمدن فشار زیاد به دندان،‌هنگام شكستن پسته، فندق و … با دندان می باشد. در صورت شكستن دندان پس از اعمال فشار زیاد روی آن،‌حتماً باید جهت درمان كودك را به دندانپزشك ارجاع داد.

ضربه

گاهی در اثر ضربه های خارجی، لبه دندان شكستگی پیدا می كند. شكستگی لبه دندان هر اندازه كه باشد. لازم است جهت ترمیم دندان، كودك را نزد دندانپزشك فرستاد. زیرا بر اثر باز شدن عاج دندان به تدریح مواد آلوده كننده وارد مغز دندان شده و حیات دندان را به خطر می اندازد.

یكی از مسایلی كه در هنگام ضربه به دندانها رخ می دهد،‌ بیرون افتادن دندان از دهان است. در این مواقع حفظ دندان دایمی كودك بستگی به اقدامات صحیحی دارد كه بلافاصله پس از بیرون افتادن دندان انجام می دهیم. متأسفانه تا كنون تعداد زیادی از دندانهای دایمی كودكان در اثر ناآشنایی به این امر از دست رفته است.
دندان را پیدا كنید. برای برداشتن دندان، آن را از ناحیه تاج بگیرید و به ریشه دندان دست نزنید. دندان را با فشار ملایم آب ولرم بشویید. برای شستن دندان روی ریشه نباید دست یا پارچه كشیده شود. در غیر این صورت الیاف نگهدارنده دندان آسیب می بیند.

اگر محل دندان صدمه زیادی ندیده ، مثلاً فك نشكسته یا لثه پاره نشده باشد، دندان را در حفره خود قرار دهید. برای این كار دقت نمایید سطوح خارجی و داخلی دندان بطور صحیح قرار گیرد. سطح خارجی و داخلی دندان صاف و سطح داخلی یا زبانی گود می باشد. برای تشخیص می توانید از شكل دندانهای مجاور استفاده كنید. در هنگام جاگذاری از دستكاری محل دندان بطور جدی خودداری كنید.

پس از اینكه دندان را در محل خود قرار دادید،‌با انگشت و به ملایمت لبه های لثه را فشار داده و تكه ای گاز یا پارچه تمیز مرطوب روی دندان قرار دهید. سپس از كودك بخواهید كه با فشار دادن دندانهای خود، آن را نگه دارد.
در صورتی كه قادر به قراردادن دندان در محل خود نیستید، دندان را در یك لیوان شیر با آب جوشیده سرد شده قرار دهید. در صورت عدم دسترسی از آب معمولی استفاده كنید همچنین می توان دندان را در دستمال تمیز مرطوبی قرار داد. مهم این است كه دندان به هیچ وجه در محیط خشك نگهداری نشود.

كودك را هرچه سریعتر به نزد دندانپزشك برده تا دندان را پس از جاگذاری، ‌به دندانهای دیگر ثابت كرده و سپس چندین ماه تحت مراقبت قرار می دهد.

هر چه زمان بیرون بودن دندان از دهان كمتر باشد و دندان در این مدت مرطوب بماند، در نتیجه درمان رضایت بخش تر است و دندان می تواند دوباره در جای خود محكم شود. بنابراین با مراجعه هرچه زودتر، حتی الامكان در فاصله زمانی كمتر از نیم ساعت، احتمال پیوند دوباره دندان با استخوان(‌توسط الیاف دور دندان ) ‌بیشتر می شود.

منبع: سلامت نیوز