– خوردن و نوشیدن از ظرف«طلا» و«نقره» و استعمال آن ها حرام است، بلكه استفاده از آن ها برای زینت اتاق و یا هر منظور دیگر نیز جایز نیست(بنابراحتیاط واجب).
– از ساختن ظروف طلا و نقره و مزدی كه در مقابل آن می گیرند بنابر احتیاط واجب باید اجتناب كرد، هم چنین از خرید و فروش آن ها و پولی كه در مقابل آن گرفته می شود نیز اشكال دارد.
– آن چه را ظرف نمی گویند مانند گیره استكان و بادگیر قلیان و غلاف شمشیر و امثال این ها، اگر از طلا یا نقره باشد اشكال ندارد، ولی بنابر احتیاط واجب از عطر دادن و سرمه دان و مثل آن ها باید اجتناب كرد.
– ظرفی كه روی آن را«آب طلا» یا«آب نقره» داده اند اشكال ندارد.
– هرگاه فلزّ دیگری را با طلا یا نقره مخلوط كنند و ظرف بسازند چنان چه به آن ظرف طلا یا نقره نگویند، استعمال آن مانعی ندارد، ولی اگر فقط طلا و نقره را با هم مخلوط كنند حرام است.
– هرگاه غذایی را كه در ظرف طلا یا نقره است به منظور پرهیز از حرام در ظرف دیگری بریزند این استعمال جایز است، ولی اگر به این منظور نباشد حرام است، امّا به هر حال خوردن آن غذا از ظرف دوم كه طلا و نقره نیست، اشكال ندارد.
– استفاده از ظرف طلا یا نقره در حال ناچاری جایز است و برای وضو و غسل نیز در حال تقیّه مانعی ندارد.
– هرگاه شك كند ظرفی از طلا یا نقره است یا جنس دیگر، استفاده از آن اشكال ندارد، تفحّص و جستجو نیز لازم نیست.
– آن چه را طلای سفید می گویند نیز در حكم طلای سرخ و زرد است، بنابر احتیاط واجب، اگر به آن«طلا» گفته شود.