در این شبهای سیاه ازغم …سپیدی عشق تو را می جویم .. اما دریغ از این پندار خام ..که در سیاهی سپیدی می جویم

اندیشیدن به پایان هر چیز شیرینی حضورش را تلخ می کند… بگذار پایان تو را غافلگیر کند درست مانند آغاز

من برنده ام … چون نجواهایم را به ترانه های ماندگار تبدیل می کنم.

دل آدم ها به اندازه ی حرفهاشون بزرگ نیست … اما اگه حرفاشون از دل باشه می تونه بزرگترین آدم ها رو بسازه

همیشه واسه گلی خاک گلدون باش که اگه به آسمون هم رسید یادش باشه ریشش کجاست

آسمان برای گرفتن ماه تله نمی گذارد ، آزادی ماه است که او را پایبند می کند

اگر برگ درخت در پاییز نمی افتاد، جایی برای روئیدن برگ های بهاری پیدا نمی شد.

درازترین سفر با یک گام برداشتن آغاز می شود.

هی فلانی می دانی ؟ می گویند رسم زندگی چنین است…

می آیند…. می مانند…. عادت می دهند…. ومی روند.

وتو در خود می مانی و تو تنها می مانی

راستی نگفتی رسم تونیز چنین است؟…. مثل همه فلانی ها….

حالا وقتی خورشید غروب می کنه دیگه دلم نمی گیره؛آخه می دونم که طلوع دوبارش با نوره گرم قلبت همراهه و دوباره دست مهربونت رو روی سرم حس می کنم

عشق مثله یه قله کوه بلند می مونه که هر کسی که یک قلب پاک و یک دنیا صداقت داشته باشه می تونه فاتحش باشه

عشق یعنی:

چون خورشید، تابیدن بر شب های دوست…؛

و چون برف، ذوب شدن بر غم های دوست

كاش می دانستم چیست

آنچه از چشم تو

 تا عمق وجودم جاریست

همه واسه دوستاشون گل می فرستن من ماندم واسه گلم چی بفرستم

هركسی تو را دوست داره 4 تا مریضی میگیره :

1- فراموشی

2 …

3 …

4 …

3 تای دیگه را فرموش كردم