باز در كلبه ی عشق عكس تو مرا ابری كرد.عكس تو خنده به لب داشت ولی اشك چشم مرا جاری كرد

دبیر فارسی بودم نامت را اولین غزل از صفحه کتابها می نهادم اگر دبیر جبر بودم عشق مجهول تو را بر قلب معلوم خودم بخش میکردم تا معادله محبت پدید آید اگر دبیر هندسه بودم ثابت می کردم که شعاع نگاهت چگونه از مرکز قلبم گذشت

 روز اول شوخی شوخی جدی شد شوخی ترین جدی عمرم دوست داشتن تو بود و جدی ترین شوخی عمرم از دست دادن تو

 دوستی شاید عشقست که میسازدو میسوزد و شاید ترانه ایست که هر دم آوایش در دل جاریست لیکن هر جه هست زیباست

هیچ وقت با خودت فکر کرده ای که انتهای این عشق ها چیست خرد شدن معشوقه های بی پروا و کم سو شدن امیدهای پوشالی و چیزی که آغاز شد باید پایانش را هم باور داشت.

من بی تو یک بوسه ی فراموش شده ام؛ یک شعر پر از غلط؛ یک پرنده ی بی آسمان؛ یک نسیم سرگردان؛ یک رویای نا تمام

 صدای یک بوسه به بلندای صدای گلوله ی توپ نیست اما انعکاس آن مدت زیادی باقی خواهد ماند؛پس عزیزم می بوسمت تا صدای عشق من تا مدت ها در قلبت انعکاس داشته باشد

عشق را بشناس تا شادی را بشناسی . بدون عشق ، شادی وجود ندارد، نمی توانم به تو نشان بدهم که دوستت دارم . زمان این را نشان خواهد داد

 آتشی که عشق روشن می کند بسیار بیشتر از سردی و خاموشی ای است که تنفر به بار می آورد

و من هرگز نمی توانم کسی را که به او لبخند نزده ام از ته دل دوست داشته باشم

همانطور که به زیبایی تو خیره شده ام ، با خود می اندیشم ، هرگز فرشته ای را دیده ام که در ارتفاعی چنین پایین پرواز کند

لذت عشق زمانی است که آن را نثار می کنی بیشتر از زمانی است که دریافتش می کنی پس بذار من عشقم را نثارت کنم

هر کدام از ما چون فرشته ای با یک بال است . و تنها زمانی قادر به پرواز خواهیم بود که در آغوش هم باشیم

قسمتی از وجود تو در من رشد کرده و ، تو خواهی دید ، تو و من برای همیشه ، هرگز از هم جدا نخواهیم شد

در تو خود را گم می کنم ، بی تو خود را باز می یابم و دوباره به دنبال گم شدن

زندگی را بی عشق سپری کن غم بزرگی است . اما این تقریبا برابر است با غمی که زندگی را ترک کنی بدون اینکه به کسی که عاشقش هستی بگویی که دوستش دارید

کلید قلب ، زندگی و روح من … همه در دستان اوست . او مالک آن است فقط باید کلید را بچرخاند و بگذارد تا با تمامی شور و عشقم او را در بر گیرم

در صفحه ی شطرنج زندگیم تمام مهره هایم مات مهربانیت شد و من با اسب سفید قلبم به سوی تو تاختم تا بگویم:شاه دلم دوستت دارم

با چشمان تو مرا به الماس ستارگان آسمان نیازی نیست این را به آسمان بگو

دراین دنیا نكردم من گناهی/ فقط كردم به چشمانت نگاهی/ اگر باشه نگاه من گناهی/ مجازاتم بكن غیر از جدایی

عشق یعنی :چون خورشید،تابیدن بر شب های دوست و چون برف ،ذوب شدن بر غم های دوست

قفس داران سکوتم را شکستند/دل دائم صبورم را شکستند/به جرم پا به پائی عشق رفتن/پرو بال عبورم را شکستند/مرا از خلوتم بیرون کشیدند/چه بی پروا حضورم را شکستند/تمنا در نگاهم موج می زد/ولی رویای دورم را شکستند