پارس ناز پورتال

دروغگویی مهارتی است که تمام کودکان آن را می آموزند

دروغگویی مهارتی است که تمام کودکان آن را می آموزند
 

تا به حال نشنیده ام که هیچ پدر و مادری بگوید فرزند من دروغ نمی‌گوید در حقیقت دروغگویی مهارتی هست که تمام کودکان آن را می آموزند و برای دروغگویی آنان دلیلی وجود دارد.چه وقت بچه ها دروغ میگویند ؟

 

زیر سه سال دروغ گفتن برای بچه ها معنایی ندارد هر چه که به ذهن شان میرسد و هر چه راکه نمی فهمند را به زبان می آورند. بین سه تا چهار سال می آموزند که بزرگترها آن چه راکه آنان در مورد آن فکر می‌کنند را درک نمی‌کنند و نمیتوانند راست و دروغ را تمییز دهند. این بدین معنی هست که تخیلات برایشان واقعیت دارد و داستانهای غیر ممکن را تعریف می‌کنند.

 

وقتی دچار مشکل می شونددیگران را سرزنش میکنند و آن ها را مقصر می‌دانند بدون آنکه قصد آسیب رساندن به کسی را داشته باشند. (فرزندم گربه خود را به خاطر کاری که انجام داده سرزنش میکند. بین آن ها یک رابطه دوستی ونفرت وجود دارد) . در این مرحله داستانهای طولانی می‌گویند و در مورد آن اغراق میکنند و این داستانها چیزهایی میباشند که بچه ها دوست دارند واقعیت داشته باشند .

والدین بدون هیچ اظهار نظری می‌توانند به این داستانها گوش دهند و داستان را بنابر واقعیت تعدیل نمایند.

بعنوان مثال اگر فرزند شما میگوید که می‌تواند در اتاق پرواز کند میتوانید به او چنین جوابی بدهید:

 

دوست داشتی که در اتاق پرواز کنی درست نیست؟ چه کار می کردي اگر می توانستی پرواز کنی؟

اگر فرزند شما به این علت دروغ میگوید که میخواهد دچار مشکل نشود و یا با گفتن حرفی که دروغاست میخواهد شما را شاد کند هرگز تصویر العملی نشان ندهید که بفهمد کار اشتباهی انجام داده به سادگی به آنان بگویید که ما باید همه ي وقت واقعیت را بگوییم و اگر واقعیت را بگویند دچار مشکلنخواهند شد و با گفتن واقعیت والدین خود را شاد می‌کنند و به آنان بیاموزید در سن جوانی واقعیت را بگویند و اگر دروغ بگویند مردم به انها اعتماد نخواهند کرد .

در شروع سنی که به مدرسه میروند بیش از هر چیزی کودکان خیلی دوست دارند والدین خود راخوشحال کنند و این باعث میشود که فکر کنند اگر حقیقت را بگویند والدین خود را ناراحت میکنند.در ابتدای سن 8 سالگی فرق بین واقعیت و تخیل را درست درک میکنند و تا سن 10 سالگی می تواندحس تشخیص بد و مفید خود را قوی تر کنند. در سن 8 سالگی بچه ها آگاهند که دروغگویی اشتباه هست و والدین باید فرزندان خود را طوری تربیت کنند که دروغ نگویند.

 

دلایل بسیاری وجود دارد که بچه ها در این سن دروغ میگویند:

1)وقتی می‌دانند کار اشتباهی کرده اند برای آنکه تنبیه نشوند دروغ میگویند.

2) برای بدست آوردن چیزی که می‌خواهند.

3) بچه هایي که نسبت به خانواده و دوستان خود وفا دارند برای آنکه از دیگران دفاع کنند و یا آنان رادچار مشکل نکنند دروغ می‌گویند.

4) با تحت تأثیر قرار دادن دیگران ، زندگی و تجارب آن ها دچار هیجان بیشتری می‌شود .

5) برای آنکه اعتماد به نفسشان اکثر شود می‌خواهند خود را بهتر از آن چه که میباشند جلوه دهند.

6) دروغ شنیدن از والدین حتی دروغ مصلحت آمیز روی آنان تآثیر میگذارد.

 

فرزندان رفتار والدین خودرا می آموزد و از آنان تقلید می‌کنند این طرز فکر” آن چه راکه میگویم انجام دهید نه آن چه را کهانجام می‌دهم ” را فراموش کنید چون بچه ها این راه را به راحتی نمی آموزند و چنان رفتار نمی‌کنند.

 

چگونه تشخیص می‌دهید که فرزندتان دروغ میگوید؟

این سؤالی نیست که به راحتی بتوان جواب داد به خاطر این که بچه ها با یکدیگر فرق دارند. چندین راهنمایی وجود دارد:

دروغ گفتن بچه ها

1) به چهره آنان نگاه کنید وقتی آنان واقعیت را می‌گویند آرامش دارند در صورتیکه تعداد زیادی از بچه هاوقتی دروغ می‌گویند عصبی و ناراحت میباشند.

2) ساده بودن گفتار :دروغ تمرین شده و با آب و تاب گفته می‌شود .

3) منطقی بودن: دروغ به دروغ بیشتری برای پشتیبانی شدن نیاز دارد بنابراین با هم تناقض پیدا می کنندو بی مفهومند .

 

چه وقت باید نگران باشید؟

دروغ گفتن مدام نشان مشکلی اساسی می باشد. اگر کودک احساس کند انها نمیتوانند بر نا امیدی وشکست شان فائق آیند برای پوشش دادن این شرایط دروغ می‌گویند. ممکن هست نیاز داشته باشند برایجلب دقت دیگران و داشتن احساس مفید در مورد خودشان داستان اغراق آمیز بیان کنند. شما بعنوان والدین آن ها باید راست و دروغ انها را تشخیص دهید و بدانید که چقدر انها دروغ می‌گویند. اغلب دروغ گفتن دلیلی بر نگران بودن هست .

با بررسی شرایط ، چگونه دروغ گفتن را متوقف میکنید؟

1) مهم ترین چیز آنست که هرگز فرزند خود را دروغگو ننامید به آن چه که به آنان نسبت بدهید عمل میکنند. اکثر به جای این که از فرزندانتان درباره متن داستان سؤال کنید از او بخواهید داستان خود رامجدد آغاز کند و وقتی داستان مقبول به نظر نمیرسید آنرا متوقف کنید. به فرزندتان فرصتی دهید تاشرایط خود را اصلاح نماید و قابل قبول نبودن دروغگویی را بررسی کند .

2) دروغگویی را نادیده نگیرید.

3) رفتاری صادقانه داشته باشید کودکان دروغ مصلحت آمیزی راکه میگویید تقلید میکنند.

4) به خاطرداشته باشید داستانهای بلند را به حساب دروغگویی نگذارید. بچه ها زیر 6 سال خیالات وتصورات خود را بیان می‌کنند و به هیچ کسی آزاری نمی‌رسانند. در مورد داستانهای دیدنی با فرزندتان صحبت کنید انها میتوانند فرق واقعیت و تخیلات را تمییز دهند. وقتی کار اشتباهی می‌کنند و شما بدان آگاهید از فرزندتان سؤال نکنید چون وی را در شرایطی قرار میدهید که دروغ بگوید.

5) وقتی به فرزندتان گفته اید که با گفتن واقعیت دچار مشکلی نخواهد شد نمی‌توانید آن ها را تنبیه کنید.

6) با آرامش از فرزندتان سؤال کنید هر چه اکثر آن ها را تحریک کنید برای محافظت از خود اکثر دروغ می‌گویند. به آنان اطمینان دهید که با آنان برخورد شدیدی نخواهد شد.

7) وقتی فرزندتان به سن جوانی رسید بیاموزید که دروغ به رابطه دوستی و سایر روابط آن ها آسیب می‌رساند. مردم به انها اعتماد نمی‌کنند (چوپان دروغگو ) برترین داستان برای گفتن هست .

8) مسئله اي که فرزندتان در مورد آن دروغ میگوید میتواند سر نخی برای شناسایی نوع احساسآنان باشد.

9) در مورد دروغهایی که میگویند تنبیه جداگانه اي داشته باشید و عاقبت دروغگویی و رفتار بد راپیشاپیش برایشان روشن کنید.

10)به یاد داشته باشید دروغ را از فرزندانتان جدا در نظر بگیرید آنان فقط به خاطر رفتارشان تنبیه می‌شوند .

11) صداقت داشتن را تحسین کنید .

12) وظیفه شماست که به فرزندتان کمک کنید تا دروغگویی را رفته رفته کنار بگذارند.

13)محیطی ایجاد کنید تا فرزندتان تمام احساساتش را براحتی بگوید و بیاد داشته باشید آن ها را تحسین کنید و اعتماد به نفس آنان را بالا ببرید.