مصر: مردم مثل مور و ملخ می‌ریختند به میدان تحریر و شعار اسقاط التیلیفیزیون می‌دادند.
 
یونان: مردم می‌ریختند توی خیابان و می‌گفتند اصلن کی به شما گفت با پول بیت‌المال سریال درست کنید؟
 
ایتالیا: مردم به خیابان‌ها می‌آمدند و شعار می‌دادند و اعتراض می‌کردند. بعد از تحقیق و تفحصی که دادستان ایتالیا به عمل می‌آورد مشخص می‌شد برلوسکونی با یکی از عوامل سریال ارتباط نامشروع داشته و کم کم قضیه برلوسکونی باقی امور را تحت‌الشعاع قرار می‌داد.
 
ژاپن: مردم اعتراض می‌کردند، رئیس تلویزیون ژاپن هاراگیری می‌کرد و از وسط نصف می‌شد.
 
لیبی: مردم می‌ریختند توی خیابان و قضیه سیاسی می‌شد و هزاران نفر کشته و بی‌خانمان می‌شدند. در نهایت با مداخله نظامی آمریکا و فرانسه پخش سریال از سر گرفته می‌شد.
 
روسیه: مردم اعتراض می‌کردند، بعد از چند روز ، نصف‌شان ناپدید می‌شدند، نصف دیگر هم خودشان می‌رفتند یک گوشه و به کارهای بدشان فکر می‌کردند.
 
تیمور شرقی: بندگان خدا اصلن سریال نداشتند که پخش کنند چه برسد به این که بخواهند باهاش مخالفت هم انجام دهند. بنابراین آقای احمدی نژاد را دعوت می‌کنند که برای مذاکرات دیپلماتیک به این کشور سفر کند (با خرج خودش). بعد نصف جمعیت این کشور (حدود 15، 16 نفر) طی تظاهراتی از آقای احمدی‌نژاد درخواست می‌کردند که برایشان از ایران سریال بفرستد و شرط هم می‌کردند که سریالش ایرانی نباشد!
 
فرانسه: لیبرال‌ها به اصل دموکراسی بدبین می‌شدند و با اشاره به سوسیالیست‌ها می‌گفتند « بر ما هر چه لایق‌مان هست می‌رود» یا خلایق هرچه لایق و از این دست اصطلاحات شیرین فارسی!
 
تایلند:  وا… ما شنیده‌ایم این کشور برای خودش یک پا ماهواره است و برفرض اگر سریالی هم قطع شود اتفاق خاصی نخواهد افتاد لذا ما در این مورد نظر خاصی نداریم!
 
ایران: روش مردم کشور ما در بین کشورهای دیگر بسیار منحصر‌به‌فرد است. اگر پخش سریالی متوقف شود مردم کانال را عوض می‌کنند و شبکه‌ای را پیدا می‌کنند که سریال پخش می‌کند! به همین سادگی، مگه دعوا داریم؟ نخیر دعوا نداریم.