پارس ناز پورتال

دختران نوجوان را درک کنید

مجموعه : مذهبی
دختران نوجوان را درک کنید

واقعا” هیچ کس نمی داند چه چیز دختران نوجوان را به سمت رفتار نفرت انگیز با مادرانشان سوق می دهد. مادران بیش از حد به فکر کردن در مورد “چراها” می پردازند. اکثر اوقات آن ها از خودشان احساس شرم می کنند. این قضیه می تواند به بسیاری از کارشناسانی که فعالانه در حال بررسی این مشکل هستند، کمک کند. آنها ممکن است پاسخ های واضحی نداشته باشند اما در پایان می توانید از دانستن اینکه تنها نیستید، احساس راحتی کنید. یک تئوری می گوید، وقتی دخترها از نظر عاطفی و احساسی از مادرانشان طرد می شوند، لحظات بسیار سختی را سپری می کنند. چون پیوند مادر و دختر بسیار محکم و قوی است. البته این قضیه نیز درست است که ارتباط بین این دو، در طی سالها به خاطر تضادها یا خواسته های نابجا دچار مشکل می شود. وقتی دختران نوجوان با مادران


خود دعوا می کنند، ممکن است با خواسته های خود در کشمکش باشند تا همچنان در زیر چتر حمایتی و ایمن مادر خود باقی بمانند. این امری واضح است، دخترانی که در جلسات روان درمانی شرکت می کنند همان هایی هستند که در مورد رشد و بزرگ شدن خود نگران بوده و احساس ناراحتی و ترس می کنند.این دختران برای مستقل شدن بیشترین دعواها و مشاجره های خشن و تند را با مادرانشان دارند.

سؤال: دخترم می گوید من با او مثل یک بچه رفتار می کنم. کجای کار من اشتباه است؟

به نظر می رسد اگر شما با او در مورد مسائلی که بی شک بیشترین نگرانی ها را در مورد آنها دارد و شما نیز اکثرا” از صحبت کردن در مورد آنها با او خودداری می کنید، از جمله عشق و دوست داشتن، داروها، مسائل جنسی و … صحبت کنید. ممکن است بتوانید مقداری از گرما و صمیمیت را به روابطتان بازگردانید. تئوری دیگر این است که دختران بسیاری از خیال پردازی های دوران کودکی و سال های رشد خود را با سیندرلا، باربی و قهرمان های دیگر می گذرانند. مادر در زندگی واقعی به دختران یادآوری می کند که آنها مراحل رشد خود را به سمت زن


شدن طی می کنند، نه به سمت الهه زیبایی بودن. آشکارسازی و بر شمردن نقص ها و اشکالات مادران ممکن است موجبات ناراحتی و نارضایتی دختران را فراهم کند چرا که آن ها کنکاش برای فهمیدن چیزهای ناگفته ای را که در آینده برایشان پیش می آید ، آغاز می کنند. علی رغم این که دختران از این قضایا سخت آشفته و خشمگین می شوند اما بالاخره با پذیرفتن نقص های مادرانشان، با خود کنار می آیند. اگر تئوری سیندرلا درست باشد، در صورتی که فکر و ذکر دختر شما متوجه نقطه ضعف ها و کمبودهایش است، این نشانه سلامت اوست. علی رغم


این که اهانت کردن، شرمسار یا کوچک کردن شما، از سوی دخترتان یا هر کس دیگری! برایتان غیر قابل پذیرش است. متأسفانه نمی توانید رفتار محترمانه را به دیگران تزریق کنید(دیگران را به داشتن رفتار محترمانه مجبور کنید). تلافی نیز در نوع خود خیلی به بهبود روابطتان کمک نخواهد کرد و ممکن است روابط را بدتر کند. اگر دخترتان خیلی کج خلقی می کند، سعی کنید او را به اتاقش بفرستید. اما اگر او نرفت، باید برای خودتان مانعی ایجاد کنید. به او

ناسزا نگفته و سرش داد نزنید. مثلا” می توانید به او بگویید: “نمی خواهم بیشتر از این چیزی بشنوم، به اتاقت برو!” باید به گونه ای رفتار کنید که نارضایتی خود را به او نشان دهید. شما می توانید یا حتی باید به او اجازه دهید که بفهمد منتظرید عذرخواهی کند.( به او فرصت درک این قضیه را بدهید که منتظرید از شما عذرخواهی کند). متأسفانه حتی اگر شما صریح برخورد کنید، دخترتان ممکن است همان رفتار ناخوش آیند را در یک ساعت، یک هفته یا یک ماه بعد، بار دیگر تکرار کند.

– هشدار:
مگر این که دلتان از سنگ ساخته شده باشد. در غیر این صورت در مقابل متلک گویی و رفتار مغرورانه دخترتان، از خود خواهید پرسید: آیا من این موجود غیر قابل تحمل را بزرگ کرده ام؟ آیا من کاری را اشتباه انجام داده ام؟ آیا من سزاوار چنین رفتاری هستم؟ قطعا” پاسخ مسلم تمامی این سؤال ها “خیر” است. تا زمانی که

دختر شما بالغ می شود، شما باید به خودتان توجه داشته باشید. تا پایان این راه شما نباید به او اجازه دهید شما را مورد آماج نظرات خود در مورد وضع ظاهری،طرز لباس پوشیدن یا رفتارتان قرار دهد. سعی نکنید با استفاده از لحن صحبت کردن ، سازگاری با مدهای رایج در بین نوجوانان و یا تلاش برای بامزه و خودمانی بودن، از نظر دخترتان خوش آیند به نظر رسید. تلاش برای تصویرسازی از خودتان در ذهن او، به هیچ کدام از شما و همین طور بهبود روابطتان

کمک نخواهد کرد. شما باید نقش الگو را برای دخترتان بازی کنید اما نه به هر روشی. به نیاز دختران برای تنها بودن با دوستانش احترام بگذارید و حرف هایی نزنید که او خجالت زده شود. وقتی در مورد او صحبت می کنید، ضمن این که پنهان کاری نمی کنید، دلیل وجود ندارد واقعیاتی که ممکن است او در جلوی دوستانش شرمنده شود، به زبان بیاورید. اگر دخترتان از این که دوستانش شما را ببینند، خجالت می کشد، این مشکل اوست نه مشکل شما. او باید خودش آن را حل کند. شما نیز متعاقبا” می توانید به او کمک کنید.