آنها یک جامعه آماری ۲۰۰ نفره را که همه دل پری از دوستانشان داشته اند و مدام با خاطرات بد مربوط به آنها زندگی می کنند انتخاب کرده اند و از آنها خواسته اند تا به دو گروه تقسیم شوند و گروه اول همچنان به خاطرات بد گذشته فکر کند و گروه دوم به آشتی و برقراری صلح.
این ۲۰۰ نفر طبق خواسته محققان عمل کردند در حالی که نمی دانستند پژوهشگران مشغول اندازه گیری ضربان قلب و فشار خون شان هستند و نتایج جالب توجهی را ثبت می کنند.
دکتر بریتا لارسن سرپرست این پژوهشگران می گوید او و همکارانش در آزمایشگاه به وضوح دیده اند که وقتی آدم ها به خاطرات تلخ گذشته که مملو از کینه و احساس منفی است، فکر می کنند، چطور فشار خونشان اوج می گیرد.
معنی حرف های دکتر لارسن به زبان ساده این است وقتی ما قلبمان را پر از کینه و خصومت می کنیم فشار خونمان بالا می رود و وقتی فشار خون بالا برود، اولین جایی که آسیب می بیند قلب است؛ برای همین است که او و همکارانش به همه مردم جهان توصیه می کنند که اگر می خواهید قلبی سالم داشته باشید، خطاهای دیگران را ببخشید و از گناه آنها درگذرید.
حالا شاید عده ای که خودشان را کینه شتری می دانند، بخواهند در مقابل این یافته علمی مقاومت کنند و مثل مرغی که یک پا دارد، پا در یک کفش کنند و تا خون طرف مقابل را نریزند و آبرویش را بر باد ندهند، دست بردار نباشند.
البته این گروه در انتخاب این روش آزادند اما باید بدانند که این قلب ظریف و شکننده خودشان است که زیر بار این همه کینه خم می شود و تاب نمی آورد ولی بد نیست وقتی برای بد بودن و بد دیدن، همه راه ها را امتحان می کنیم یک بار هم تا ته خوب بودن برویم و بدانیم آنها که خیر دنیا را در گذاشتن و گذشتن می بینند چه حسی دارند؛ آنگاه شاید ما هم هم قبیله کسانی بشویم که باور کرده اند مهربانی و لبخند زدن، ارزان ترین راهی است که می شود با آن نگاه ها را وسعت داد.