خانم جان شوهرت رو دلداری بده

دشوارى زندگى بر دوش مرد است.مخارج خانواده را بهر طورشده باید تامین كند،در خارج منزل با صدها مشكل مواجه میشود،ممكن‏است مورد توهین یا توبیخ رئیس قرار بگیرد، ممكن است‏با اذیت وكارشكنى همكارانش برخورد كند،ممكن است مطالباتش را نتواند وصول‏كند،ممكن است محل چك و سفته‏هایش را نتواند تامین كند،ممكن است‏به كسادى بازار و عدم درآمد برخورد نموده باشد،ممكن است‏شغل‏مناسبى پیدا نكند،گرفتاریهاى مرد یكى دو تا نیست،در زندگى روزمره باصدها از این قبیل حوادث برخورد میكند،آنهم نه یك مرتبه و دو مرتبه‏بلكه دائما و پیوسته،كمتر اتفاق میافتد روزیكه ناراحتى تازه‏اى نداشته‏باشد، بیخود نیست كه عمر مردها غالبا كوتاهتر از زنهاست.آخر اعصاب‏یكنفر چقدر میتواند حوادث و ناراحتى‏ها را تحمل كند!

انسان در اینگونه مواقع احتیاج شدیدى دارد به شخص دلسوزمهربانیكه دلداریش بدهد و روح و اعصابش را تقویت كند.
خانم گرامى،شوهر شما دلسوز ندارد،احساس غربت و تنهایى‏میكند،از مشكلات فرار نموده به محیط خانه و شما پناه میآورد،به‏دلجوییهاى تو نیازمند است،اگر با روى درهم كشیده و اوقات تلخ واردمنزل شد و آثار ناراحتى را در چهره‏اش مشاهده نمودى سلام و تعارف تواز همه روزه گرمتر باشد،اسباب استراحت و غذا و چاى او را زود فراهم‏كن،درباره موضوعات دیگر اصلا صحبت نكن،ایراد نگیر،تقاضا نكن،از گرفتاریهاى خودت شكایت و درد دل نكن، بگذار خوب استراحت كند، اگر گرسنه است‏سیر شود،اگر سرما خورده گرم شود،اگر گرما خورده‏خنك شود،آنگاه كه از خستگى در آمد و اعصابش راحت‏شد با زبان‏خوش سبب ناراحتى‏اش را بپرس اگر دیدى باز هم میل نداردصحبت كند اصرار نكن،

اما اگر شروع به درد دل كرد خوب گوش‏بده،تمام حواست پیش او باشد،از خنده بیجا جدا اجتناب كن،بلكه از شنیدن عوامل ناراحتى او اظهار تاسف كن،طورى وانمودكن كه بیش از خودش از عوامل گرفتارى او اندوهگین هستى،با اظهار محبت و دلسوزى زخمهاى دلش را مرهم‏بگذار،با نرمى و ملایمت دلداریش بده،موضوع را در نظرش كوچك وبى‏اهمیت جلوه بده،او را در قبال حل مشكل تشجیع كن.بگو:اینگونه‏حوادث از لوازم لا ینفك زندگى است و براى همه كس اتفاق میافتد،چندان مهم نیست،انسان میتواند با نیروى صبر و استقامت‏بر مشكلات‏پیروز گردد،اما به شرط اینكه خودش را نبازد،اصولا مردانگى وشخصیت انسان در اینگونه موارد ظاهر میشود،غصه نخور،صبر و كوشش‏كن تا مشكل حل شود،اگر احتیاجى به راهنمایى دارد و راهى به نظرت‏میرسد پیش پایش بگذار و اگر راه صحیحى به نظرت نرسید پیشنهاد كن‏با یكى از دوستان یا خویشان عاقل و خیر خواه مشورت كند.

خانم محترم،شوهرت در مواقع گرفتارى به مهربانیها و دلجوییهاى‏تو نیازمند است.باید بداد او برسى و مانند یك پرستار مهربان بلكه یك‏روانپزشك دلسوز از او دلجویى كنى،از این بالاتر بگویم،باید شخصیت‏خویش را باثبات رسانى و شوهردارى كنى،آرى پرستار و روانپزشك‏كجا میتوانند مانند یك بانوى فداكار شوهردارى كنند؟غافلى كه مهربانیهاو دلداریهاى تو چه اثر معجز نمایى در روح شوهرت میگذارد!دل واعصابش را آرام میكند،به زندگى دلگرم میشود، براى مبارزه با مشكلات‏آماده میگردد،مى‏فهمد كه در این جهان تنها و بیكس نیست،به وفا وصمیمیت تو اطمینان پیدا میكند،دوستدار و عاشق تو و اخلاقت میشود،پیمان زناشویى شما استوار و محكم میگردد.

حضرت صادق علیه السلام فرمود:«در دنیا چیزى بهتر از همسرشایسته وجود ندارد.زنیكه شوهرش از دیدار او مسرور و شاد گردد (16) ».
حضرت رضا علیه السلام فرمود:«یك دسته زنها آنهایى هستند كه‏زیاد بچه‏دار میشوند، مهربان و با عاطفه هستند،در سختیها و پیش آمدهاى‏روزگار،در امور دنیا و آخرت پشتیبان شوهرشان هستند،بزیان او كارنمیكنند و گرفتاریهایش را زیاده نمیگردانند (17) ».