معرفی و آشنایی با کشورهایی که میلیاردها دلار خرج جنگ می کنند , تنها در سال 2013، کشورهای مختلف دنیا بیش از 1.7 تریلیون دلار را صرف نیروهای نظامی خود کرده اند؛ مبلغی خیره کننده که شاید اگر در راه توسعه صلح جهانی سرمایه گذاری می شد، در مدت زمان کمی فقر را ریشه کن می کرد و احتمالا با به وجود آوردن فناوری ها و روابط جدید، احتمال وقوع هرگونه جنگی را می گرفت.

کره جنوبی

بودجه نظامی: 30 میلیارد دلار

جمهوری کره در سال 2013 بیش از سی میلیارد دلار را در زمینه های نظامی سرمایه گذاری کرده؛ مبلغی که حدود 4.2 درصد بیشتر از رقم هزینه شده در سال 2012 بود. برخلاف همسایه شمالی، جنوبی ها در زمینه استفاده از فناوری های پیشرفته و روزآمد، جزو کشورهای پیشگام دنیا به شمار می روند.

در یک کلام، پیشرفت های سئول حدود یک دهه اخیر فوق العاده بوده است. برنامه هایی مانند هواپیمای جنگنده F-X در صورت موفقیت نام آنها را به عنوان چهارمین کشور دارنده فناوری ساخت هواپیماهای نسل پنجمی ثبت می کند؛ یا طرح مشترک تانک های آلتای که با همکاری ترکیه در حال توسعه است، زنگ خطر را برای بزرگان صنایع نظامی جهان به صدا درآورده است.

هند

بودجه نظامی: 37 میلیارد دلار

هندوستان کشوری بزرگ است با ارتشی بزرگ. به عنوان پنجمین اقتصاد بزرگ جهان، هندی ها دستی باز برای سرمایه گذاری های عظیم در صنایع دفاعی خود پیدا کرده اند و باید اعتراف کرد که در این زمینه به موفقیت های قابل توجهی هم دست پیدا کرده اند. نیروی هوایی هندوستان امروزه یکی از برترین نمونه های موجود در جهان به شمار می آید و با ناوگان عظیمی از برترین هواپیماهای شرق و غرب، انعطاف پذیری عملیاتی بی نظیری را از خود به نمایش می گذارد.

دهلی در دریا نیز برنامه های بلندپروازانه ای را در سر می پروراند. اکنون که ناو هواپیمابر جدید خود را از روس ها تحویل گرفته، قصد دارد خودش دست به کار شده و مانند موفقیتی که در زمینه ساخت اولین زیردریایی تهاجمی هسته ای بومی خود Arihant به دست آورد، این بار خود را در باشگاه کشورهایی با توانایی ساخت هواپیمابرهای هسته ای وارد کند.

آلمان

بودجه نظامی: 42 میلیارد دلار

آلمان ها تنها 1.4 درصد از درآمد ناخالص ملی خود را صرف توان دفاعی خود می کنند که پس از ژاپنی های خوشفکر با هزینه کردن حدود یک درصد، آنها را در رتبه دوم کشورهای جهان از نظر اندک بودن سرانه بودجه دفاعی قرار می دهد

اما این واقعیت به معنای کوچکی یا کم توانی ارتش آلمان نیست و این نیرو در تمامی تحلیل ها بین ده ارتش پرهزینه جهان قرار می گیرد. توان مهندسی شان نیز از آنها یک صادرکننده بزرگ تجهیزات نظامی ساخته است. تانک های لئوپارد، تجهیزات انفرادی سربازان، موشک های پیشرفته IRIST و چیزهایی از این قبیل آلمان را به سومین صادرکننده بزرگ تجهیزات نظامی دنیا تبدیل کرده است.

ژاپن

بودجه نظامی: 50 میلیارد دلار

آنها کشوری مهم در منطقه جنوب شرق آسیا به شمار می آیند و به هیچ وجه حاضر به قرار گرفتن در زیر قدرت رو به فزونی پکن نخواهند بود. هم اکنون توکیو برنامه ریزی هایی را برای ارتقای توان دفاعی خویش آغاز کرده است: خرید ناوشکن های جدید، به کارگیری هواپیماهای گشت دریایی P-1 و پهپادهای گشت دریایی Global Hawk همگی از تمرکز این کشور روی توان دریایی خود دلالت دارد.

همچنین برنامه هایی مانند خرید هواپیمای پیشرفته F-35 و توسعه جنگنده رهگیر نسل پنجمی ریزنقش ATD-X نشانگر توجه فرماندهان ارتش آفتاب تابان به نیروی هوایی است. در کنار آنها، نیروی زمینی ارتش این کشور نیز فرآیند تحویل تانک های Type 10 را آغاز کرده است که به نظر بسیاری از کارشناسان، پیشرفته ترین تانک های جهان به شمار می آیند.

فرانسه

بودجه نظامی: 56 میلیارد دلار

ناوشکن های چند منظوره کلاس FREMM، زیردریایی های فوق پیشرفته راکودا، هواپیماهای جنگنده چندمنظوره رافائل، بالگردهای تهاجمی تایگر، بالگردهای ترابری سنگین NH-90 و هواپیمای ترابری نظامی A-400 همگی بخشی از توان فرانسوی ها در ساخت سخت افزارهای نظامی هستند.

ناو هواپیمابر هسته ای شارل دوگل این کشور پس از ناوگان نیمیتزهای ایالات متحده، یکی از پیشرفته ترین جزایر شناور جهان به شمار می آید. با شرکت در نبردهای افغانستان و لیبی، فرانسه نقش خود را به عنوان یک قدرت نظامی مداخله گر جهانی نشان داده است.

انگلستان

بودجه نظامی: 60 میلیارد دلار

انگلیسی ها حدود 2.5 درصد درآمد ناخالص ملی خود را صرف فعالیت های دفاعی می کنند و پس از آمریکا دومین بودجه دفاعی بزرگ ناتو را در اختیار دارند. البته از این مقدار، حدود 30 میلیارد دلار صرف خرید تجهیزات نظامی از شرکت های انگلیسی خواهد شد که به وضوح می تواند تاثیر مثبت قابل توجهی روی ساختار اقتصادی کشور به جا بگذارد.

از مهمترین برنامه های نظامی لندن می توان به ناوگان هواپیمابرهای آینده این کشور موسوم به اچ ام اس ملکه الیزابت و پرنس ولز (که البته دومی برای فروش گذاشته خواهد شد) اشاره کرد که به وضوح برای افزایش تاثیرگذاری فرامنطقه ای این کشور طراحی شده اند.

عربستان

بودجه نظامی: 67 میلیارد دلار

حضور عربستان در این فهرست به خودی خود اتفاق عجیبی است اما حضور این کشور در بین پنج کشور برتر حتی از این هم تأمل برانگیزتر است. ریاض در سال های اخیر سرمایه گذاری های نظامی و امنیتی عجیب و غریبی انجام داده و حالا ارتشی در اختیار دارد که حداقل در بعد توان سخت افزاری و تجهیزات رزمی، می تواند خود را جزو برترین های جهان بداند.

در پنج سال اخیر، عربستان همواره جایی در بین پنج وارد کننده بزرگ تجهیزات نظامی داشته و هم اکنون بیش از 9 درصد درآمد ناخالص ملی خود را در این بخش خرج می کند؛ اعدادی بسیار عجیب که بیشتر یادآور کشورهایی است که درگیر جنگ هستند.

عربستان ناوگان عظیمی از جنگنده های F-15SA را خریداری کرده و در کنار آن 72 فروند یوروفایتر تایفون سفارش داده است. به غیر از این، فرانسوی ها هم برای فروش رافائل های خود رهسپار این کشور شده اند.

در زمینه نیروی زمینی هم این روند ادامه دارد؛ ستون فقرات نیروی زرهی ریاض را 700 فروند لئوپارد 2 آلمانی تشکیل می دهند اما چندصدتایی هم تانک آبرامز از آمریکایی ها خریده اند و برای نسل آینده تی های روسیه هم سرمایه گذاری های مشترکی با اسلاوها انجام داده اند.

به نظر می رسد شاهزادهای سعودی آنقدر پول دارند که دقیقا نمی دانند چه بلایی باید سر آن بیاورند؛ روندی که می تواند دردسرساز شود.

روسیه

بودجه نظامی: 87 میلیارد دلار

روس ها چند سالی است که پروژه عظیمی را برای به روز رسانی تجهیزات نظامی خویش در تمامی شاخه های ارتش آغاز کرده اند. اکنون و با آغاز درگیری ها با اوکراین و تنش های جدید به وجود آمده با اروپا و غرب، به نظر می رسد مسکو دلیل خوبی برای این کار داشته است.

به صورت سنتی، ارتش سرخ قدرتی مهم در معادلات جهانی به شمار می آمده و حالا پوتین به عنوان یک نظامی سابق، قصد دارد این نیرو را به روزهای اوج خویش بازگرداند. زرادخانه روس ها به عنوان بزرگترین کشور دارنده جنگ افزارهای هسته ای جهان به اندازه کافی بزرگ هست که بتوان انقراض نسل بشر را کلید بزند.

چین

بودجه نظامی: 110 میلیارد دلار

با بیش از دو میلیون نفر سرباز، ارتش چین بزرگترین ارتش جهان است. اگر این کافی نیست، چینی ها حدود 750 میلیون نفر با شرایط مناسب برای خدمت زیر پرچم در اختیار دارند. در یک کلام، ارتش آزادیبخش خلق در صورت بروز درگیری می تواند حساب ویژه ای روی استراتژی موج های انسانی باز کند.

ارتش امروز چین به هیچ وجه قابل مقایسه با نیروی یک دهه پیش این کشور نیست. پکن پروژه هایی باورنکردنی را در دست اجرا دارد؛ هواپیمای جنگنده نسل پنجمی می سازد، یکی از پیشرفته ترین ناوگان های زیردریایی های هسته ای بالستیک جهان را در خدمت دارد و اکنون با به خدمت گرفتن اولین ناو هواپیمابر عملیاتی اش، خود را برای ورود به عصری جدید آماده می کند.

در یک کلام، چین ابرقدرت جدید جهان است و اگر همه چیز براساس برنامه پیش برود، حداکثر تا یک دهه آینده می تواند به رقیبی جدی برای آمریکا و متحدانش تبدیل شود.

آمریکا

بودجه نظامی: 640 میلیارد دلار

بودجه نظامی ارتش ایالات متحده به قدری بالاست که مجموع بودجه نظامی تمام نه کشور دیگر این فهرست هم از آن کمتر است.

کاخ سفید حدود چهار درصد از درآمد ناخالص ملی مالیات دهندگان خود را صرف یگان های نظامی اش می کند که با توجه به حجم عظیم اقتصاد این کشور، اندازه ای چنین باورنکردنی پیدا می کند.

تنها در بخش ناوهای هواپیمابر، آمریکا با ده ناو هسته ای کلاس نیمیتز چند برابر تمام دنیا نیروی هوایی «دریاپایه» در اختیار دارد. نیروی هوایی آمریکا هم با در اختیار داشتن 13,683 فروند هواگرد بخش مهمی از توان نظامی این کشور را شکل می دهد. این حجم از سرمایه گذاری و تجهیزات و سخت افزار نظامی، تنها یکی از دلایل مداخله های گاه و بیگاه این کشور در مناطق مختلف دنیاست.