پارس ناز پورتال

27 سال از تخریب دیوار برلین گذشت

27 سال از تخریب دیوار برلین گذشت

27 سال از تخریب دیوار برلین گذشت 

دیوار برلین جایی بود کـه کشور کشور آلمان را از وسط تقسیم میکرد بـه دو ناحیه شرقی و غربی.این دیوار تخریب شد و اکنون 27 سال است کـه وجود ندارد. برلین، پایتخت تاریخی کشور کشور آلمان، در دوران معاصر اتفاقات بسیاری را بـه خود دیده است؛ دو جنگ جهانی، حکومت نازی‌ها، تقسیم شدن بـه دو نیمه متفاوت، دیوار مشهورش و البته اتحاد فعلی کشور کشور آلمان‌ها. اما اکنون ظاهرا هیچ تنشی را دوست ندارد.

 

هارولد در نیمه قرن بیستم در برلین متولد شده است. اما انگلیسی را با لهجه غلیظ هالیوودی حرف می‌زد،‌ در کنار دیوار پرحادثه برلین، بالای سر اتاق هـای بجامانده از گشتاپو؛ پلیس مخفی مخوف کشور کشور آلمان نازی. احتمالا پروتستان است، مثل بسیاری از کشور کشور آلمان ها. اینجا دیوار برلین است؛ باقی مانده دورانی ۹-۲۸ ساله.

 

هارولد، تور برلین را از بنای عجیب و غریب یادبود هولوکاست شروع کرد؛ سوار بر یکی از المان‌هـای معروف کشور کشور آلمان‌ها؛ فولکس واگن، البته سیاه. همینطور کـه درحال توضیح دادن بود، موتور خاموش شد؛ «در سال ۲۰۰۵ اين بنا بـه احترام قربانيان يهودی واقعه “هولوکاست” در اروپا ساخته شده است. ۲۷۰۰ لوح سنگی در زمین ۱۹ هزار متر مربعی بنا شده و بازدید کننده ها میتوانند از میان آنها گذر کنند و بـه آنسوی بنا برسند.»
27 سال از تخریب دیوار برلین گذشت

هارولد درحال توضیح دادن هولوکاست است کـه کم کم صدایش در لوح‌هـای سنگی محو میشود. اول سپتامبر ۲۰۱۶، پنجشنبه است، روز میانه هفته در اروپا. پس نباید انتظار داشت بازدیدکننده هـای زیادی در این بنای یادبود چرخ بخورند. اما لوکیشن اینستاگرام حرف دیگری می زند؛ در همان زمان بیش از ۲۰ عکس از زاویه هـای مختلف با مختصات جغرافیایی Memorial to the Murdered Jews of Europe ارسال شده است.

 

یادبود هولوکاست در قطعه زمين وسيعی در نزديکی “دروازه برندنبورگ” واقع شده و البته از لابلای لوح‌هـای سنگی، پرچم سفارت کشور ایالات امریکا خودنمایی میکند. برندنبورگ یکی از دروازه‌هـای قدیمی شهر برلین است. هرچند در این لوح هـای سنگی قبرمانند، مرده‌ای وجود ندارد، اما هارولد میگوید: «روی لوح‌ها نروید، فکر میکنند بـه هلوکاست بی‌احترامی کرده‌اید!»
27 سال از تخریب دیوار برلین گذشت

آرشیو اخبار میگوید ساخت بنای یادبود هولوکاست چندان بدون چالش هم نبوده است؛ بنایی کـه در زمان گرهارد شرودر، صدر اعظم پیشین کشور کشور آلمان ساخته و افتتاح شد. طرحی از پيتر آيزنمن، معمار آمريکايی، کـه البته طرح او در زمان تصویب در سال ۱۹۹۹ مايه اختلاف بود.

 

در زمان طراحی بنا، نگرانی هایی برای حمله نئونازی ها و راستگرایان آلمانی بـه این بنا وجود داشت؛ مبادا انها این لوح‌هـای سنگی بعضا عظیم الجثه کـه هیچ چیزی رویشان حک نشده را خراب کنند. پس سنگ ها بـه نوعی ماده آغشته شد تا خرابکاران و نئونازی ها را از کثيف کردن انها منصرف کند.

 

هرچند کـه اين ماده نيز سرمنشاء يکی از جنجال ها بود؛ معلوم شد شرکت سازنده اين ماده زمانی برای نازی ها گازهای سمی توليد میکرد تا در اردوگاه هـای مرگ بـه کار گرفته شود!
27 سال از تخریب دیوار برلین گذشت

داستان برلین معاصر، پایتخت رایش سوم، ‌داستان پیچیده‌ای است و جذابترین بخش، دیوار برلین. از جایی هارولد خط آجری قرمزی را وسط شهر نشان می‌دهد؛ «دیوار برلین اینجا بود. ما الان از روی این خط رد شدیم و حالا وارد برلین شرقی شده ایم.»

 

دیوار برلین؛ پاییز سال ۱۹۸۹ میلادی، ۱۳۶۸ خورشیدی. اخبار شبانگاهی شبکه یک تلویزیون ایران با هیجانی کم نظیر در آن دوران، از خراب شدن جنجالی ترین دیوار دنیا در قرن ۲۰ خبر می داد و البته اتحاد دو کشور کشور آلمان. اتحادی کـه معادلات بسیاری را بهم ریخت؛ کمتر از دوسال بعد اتحاد جماهیر شوروی فروپاشید. این دیوار اصلی‌ترین نماد جنگ سرد بود کـه بـه پردهٔ آهنین معروف شد.

 

وحالا تکه هـای دیوار برلین، در فروشگاه هـای «love berline» دو یورو و سه یورو و بعضا تا ۱۱ یورو بـه فروش میرسد. دیواری بتونی کـه ۱۵۵ کیلومتر طول و بیش از دو متر ارتفاع داشت و حالا تنها ۵۰۰-۶۰۰ متر آن بـه عنوان یادبود در مرکز شهر برلین باقی مانده است؛ بالای خرابه هـای گشتاپو!

27 سال از تخریب دیوار برلین گذشت

هارولد خط آجری قرمز را پی می گیرد و در ۵ متری محل یادبود بنا توقف میکند؛ «دیوار برلین در سال ۱۹۶۱ ساخته شد و برلین را بـه دو قسمت غربی و شرقی تقسیم کرد. قسمت غربی هیچ راه ارتباطی با کشور کشور آلمان غربی نداشت و محصور در قسمت شرقی بود.»

 

هارولد با هیجان خاصی درباره تاریخ برلین حرف میزند. او متولد ۱۹۵۱ میلادی در برلین است؛ شش سال پس از پایان جنگ دوم جهانی، سه سال پس از تشکیل کشور کشور آلمان غربی توسط ایالات امریکا، فرانسه و انگلیس.در تاریخ آمده است کـه در سال ۱۹۴۷، کشور هـای پیروز جنگ، کشور کشور آلمان را میان خود تقسیم کردند،

 

در سال ۱۹۴۸ سه کشور پیروز، بخشهای تحت حاکمیت خود را یکپارچه کردند و جمهوری فدرال کشور کشور آلمان را کـه بـه کشور کشور آلمان غربی معروف شد شکل دادند. بـه دنبال آن نواحی غربی شهر برلین زیر نظر کشور کشور آلمان غربی قرار گرفت. در ۷ اکتبر ۱۹۴۹ اتحاد جماهیر شوروی در بخش تحت حاکمیت خود یک دولت کمونیستی روی کار آورد

 

کـه منجر بـه شکل گیری جمهوری دموکراتیک کشور کشور آلمان یا کشور کشور آلمان شرقی شد و در نتیجه نواحی شرقی برلین کـه تحت نفوذ شوروی بود زیر نظر کشور کشور آلمان شرقی قرار گرفت.و داستان دیوار برلین از همین‌جا شروع میشود؛ اوضاع اقتصادی وخیم در کشور کشور آلمان شرقی، نارضایتی عمومی بـه همراه دارد و ممنوعیت هایی برای مراودات مردم کشور کشور آلمان شرقی و غربی بوجود می آید.

 

مردم برلین البته آزاد بودند تا بـه دو سوی شهر تردد کنند. اما میزان مهاجرت بالای تکنسین‌ها، متخصصان، اساتید دانشگاه و روشنفکران از کشور کشور آلمان شرقی بـه نیمه غربی در مدت ۱۲ سال «۲.۵ میلیون نفر از ۱۹۴۹ تا ۱۹۶۱»، موجب شد کشور کشور آلمان شرقی در معرض فروپاشی اقتصادی قرار بگیرد

 

و خسارت‌هـای زیادی را برای اتحاد جماهیر شوروی و دولت کشور کشور آلمان شرقی بـه ارمغان آورد. بـه همین دلیل بـه دستور نیکیتا خروشچف، رهبر اتحاد جماهیر شوروی تمام راه‌هـای ارتباطی بین برلین شرقی و غربی مسدود شد و دیوار برلین را بـه‌عنوان «دیوار حافظ ضد فاشیست» و با هدف پیش گیری از رفت‌وآمدهای نامطلوب بنا کردند.

 

در اولین ساعات روز یک شنبه سیزدهم آگوست ۱۹۶۱، نیروهای نظامی کشور کشور آلمان شرقی خیابان‌هـای منتهی بـه نقاط مرزی را محاصره کردند و کارگران در مرز مشغول ساختن دیوار شدند. پس از آن ارتباط بین بخش‌هـای شرقی و غربی شهر کاملاً قطع شد. ساخت این دیوار چنان سرعتی داشت

 

کـه بسیاری از خانواده‌ها کـه در مناطق مختلف شهر زندگی میکردند برای ۲۸ سال از یکدیگر جدا شدند. گروهی از آن‌ها آن‌قدر زنده نماندند کـه فروریختن دیوار برلین را شاهد باشند و امکان دیدار دوبارهٔ خانواده‌هـای خود را پیدا کنند.هارولد میگوید: «بسیاری از جوانان و حتی خانواده ها از دیوار رد میشدند

 

تا بـه قسمت غربی برسند.» بـه طاقچه قوس دار روی دیوار اشاره می‌کند؛ «این طاقچه را زدند کـه کسی نتواند از آن رد شود.» دیواری کـه حالا هست، فرسوده شده، بارندگی و سرما بتن‌هایش را ریخته و میلگردها همچون اسکلت‌هـای قفسه سینه انسان، بیرون زده اند. دیوار ظاهرا ۲۰-۳۰ سانتیمتر بیشتر قطر نداشته است.

 

در نهایت در ۹ نوامبر ۱۹۸۹ و در پی اعتراضات مردمی،‌دیوار برلین فروریخت و کمتر از یک سال بعد، دو کشور کشور آلمان متحد شدند. دیوار هنوز هم حصاری دور خود دارد؛ حدود یک متر از دو طرف.
27 سال از تخریب دیوار برلین گذشت

هارولد بـه اینجای داستان کـه میرسد، انگار شیرین ترین خاطرات زندگی‌اش را مرور میکند؛ مردی است قد بلند، عینکی، ریش هـای سفید، سر بی مو و البته در گرمای سپتامبر برلین، کت و شلوار مشکی و پیراهن سفید بـه تن کرده.

 

اما روایت هـای تلخ‌تری هم از دیوار برلین هست کـه می توانید از ویکی‌پدیا بخوانید: «اگر کسی پشت این حصار می‌ایستاد، درواقع در خاک کشور کشور آلمان شرقی قرار داشت. تانک‌ها در نقاط معینی از شهر مستقر شدند. قسمتی از خیابان‌هـای شهر کنده شده بود و برای رفت‌وآمد وسائل نقلیه عمومی قوانین تازه‌ای معین شده بود.

 

خطوط راه آهن و مترو بین دو طرف هم متوقف و ارتباط تلفن این دو بخش نیز قطع شد. همچنین ساکنان برلین شرقی از ورود بـه برلین غربی منع شدند. این امر بـه دلیل این‌کـه حدود ۶۰ هزار نفر از ساکنان برلین شرقی در برلین غربی کار می‌کردند مشکلات زیادی بـه بار آورد. در روزهای بعد مقامات کشور کشور آلمان شرقی در مقابل تمام پنجره‌ها و درهای ساختمان‌هایی کـه در خط حائل واقع شده بودند

 

دیوار کشیدند. تا پایان سال ۱۹۶۱ دیوار گسترش یافت و سیم خاردار مجهز بـه الکتریسیته در فواصل زیاد نصب شد.بر بالای دیوار سیم خاردار نصب شد و برج‌هـای مراقبت برای حفاظت و کنترل عبور و مرور ساخته شد. همچنین در ۲۰ سپتامبر ۱۹۶۱، کار ساخت حصار موازی با فاصله‌ای در حدود ۹۱ متر از سوی هر دو کشور کشور آلمان آغاز شد.

 

تمام خانه‌هایی کـه در فاصلهٔ بین این دو حصار قرار داشتند، تخریب شدند و بین دو حصار، محدوده‌ای بـه وجود آمد کـه بـه آن نوار مرگ می‌گفتند. این نوار کـه خاک آن کاملاً کوبیده شده‌بود، با شن پوشیده شد تا ردپای کسانی کـه قصد فرار از این حصارها را داشتند براحتی مشخص شود. فاصلهٔ زیاد بین دو حصار این امکان را بـه نگهبانان مرزی می‌داد

 

تا در صورت لزوم بتوانند بـه فراریان شلیک کنند. بر اساس تحقیقات پژوهشگران آلمانی و گزارش‌هایی کـه بـه در سال‌هـای گذشته منتشر شده در مدتی کـه دیوار برلین برپا بود ۱۲۵ نفر در پای آن کشته و حدود ۲۰۰ نفر نیز بـه شدت مجروح شدند. با این حال ۵ هزار نفر از دیوار برلین فرار کردند.»
27 سال از تخریب دیوار برلین گذشت

هارولد پیشنهاد میکند پایین دیوار را هم ببینیم؛ آنجا تلخ‌ترین داستان هایی کـه در سریال ارتش سری، سانسور شده بود را میشود دید؛ اتاق هـای مخوف، اتاق هـای بازجویی گشتاپو کـه قطر دیوارهایش بـه یک متر هم میرسد. گِشتاپو نام اختصاری نیروی پلیس مخفی کشور کشور آلمان نازی بود،

 

در طی حکومت کشور کشور آلمان نازی، گشتاپو بازوی اجرایی کشور کشور آلمان در بحث امنیت داخلی و ضد جاسوسی بود و تحت فرمان اِس اِس بـه سرکوب مخالفین و مبارزه با جاسوسان می‌پرداخت. این سازمان در سال ۱۹۳۳ بـه دستور هیتلر و از میان درس‌خواندگان و نیروهای امنیتی جمهوری وایمار تشکیل شد.
27 سال از تخریب دیوار برلین گذشت

البته هرچقدر کـه این دیوارهای بـه جامانده از گشتاپو، مخوف هستند، تاریخ درباره پلیس مخفی کشور کشور آلمان با تردید حرف میزند: «گشتاپو با این‌کـه سازمانی در ظاهر مخوف بود ولی این تصویر ترسناک بیشتر بـه وسیله تبلیغات مطبوعات کشور کشور آلمان برای ایجاد ترس در دل مخالفان حکومت ایجاد شده بود.

 

با شکست کشور کشور آلمان در جنگ تبلیغات متفقین نیز بـه این جریان اضافه می‌شود و در نتیجه در مورد سازمان بسیار اغراق میشود. اما با کمی دقت و توجه می‌توان دریافت کـه گشتاپو در مسئله امنیت داخلی و ضد جاسوسی بسیار ناکار آمد بوده است و می توان گفت در کل کشور کشور آلمان نازی نه در اطلاعات خارجی و نه در امنیت داخلی و ضد جاسوسی موفقیت چندانی بـه دست نیاورده است.»
27 سال از تخریب دیوار برلین گذشت

در لابلای دیوارها، عکس هایی از صفحات روزنامه هـای زمان هیتلر وجود دارد کـه عملکرد پلیس مخفی کشور کشور آلمان و تاریخ نازیسم و جنایت‌هایش را روایت می‌کنند.

 

با هارولد بـه سمت دروازه برندنبورگ می رویم؛ سر راه بـه میدان ژاندارمری می‌رسیم. پیرمرد خوش صدا می‌گوید: «چهارصد سال پیش کشور کشور آلمان ها و فرانسوی ها دو کلیسای مشابه را در دوسوی این میدان ساختند تا بگویند میتوانند با یکدیگر بـه طور مسالمت‌امیز زندگی کنند.»
27 سال از تخریب دیوار برلین گذشت

میان این دو کلیسای پروتستان هم عمارت کنسرت هاوس برلین قرار دارد. الگوی بسیاری از سالن هـای کنسرت در دنیا.جلوتر، دروازه برندنبورگ است، تنها دروازه باقی مانده برلین. این دروازه در قسمت غربی شهر و در تقاطع دو خیابان ابرت و اونتر دن لیندن واقع شده است.

 

از میان دروازه‌هـای متعدد برلین در زمان قدیم، تنها دروازه براندنبورگ باقی مانده است. دروازه براندنبورگ، ورودی عظیم الجثه خیابان معروف اونتر دن لیندن است. این خیابان بـه قصر شهری پادشاهی پروس ختم میشود، این بنا بـه عنوان یکی از معروف ترین نمادهای اروپا هم شناخته شده.

 

ساختمان پارلمان کشور کشور آلمان در شمال این دروازه و بـه فاصله یک بلوک از آن قرار دارد. و نکته مهمتر، سفارت ایالات امریکا هم در پشت این دروازه است، جایی کـه در روز یک سپتامبر ۲۰۱۶، مخالفان جنگ تجمعی را ترتیب دیده بودند تا بـه سیاست هـای ایالات امریکا و ناتو در قبال جنگ در خاورمیانه اعتراض کنند.
27 سال از تخریب دیوار برلین گذشت

انتهای مسیر بـه موزه سینسل «Museumsinsel» و کلیسای جامع برلین است. موزه سینسل یکی از ۵ موزه برتر دنیاست. این موزه-جزیره. روی رود اسپری و در یک جزیره کوچک قرار دارد.وداع با هارولد در کنار رود اسپری «Spree river» است، رودی کـه از شرق تا غرب برلین امتداد دارد و شب تا صبح قایق‌هـای تفریحی را در خود روان میبیند و صبح تا شب، انها را نوازش می‌کند. اینجا برلین است، پایتخت آرام کشور کشور آلمان.