کشور آسگاردیا در فضا از همه جا شهروند می پذیرد 

اولین کشور فضایی جهان قرار است زندگی مردم را در فضا به خود ببیند و هر کسی می تواند شهروند این کشور شود. شاید برایتان جالب باشد بدانید کشور تازه ای در فضا در حال شکل گرفتن است. این کشور تازه آسگاردیا (Asgardia) نام خواهد داشت؛ نامی که از اساطیر اسکاندیناوی گرفته شده است.

در واقع آسگارد نام اقامتگاه خدایان اسکاندیناوی در آسمان هاست. البته اگر با کمیک های Marvel و فیلم های علمی تخیلی یا فضایی نیز میانه ی خوبی داشته باشید با نام آسگارد بیگانه نخواهید بود.اما از ثبت کشوری تازه در فضا جالب تر آن است که این کشور در حال حاضر از سرتاسر دنیا شهروند می پذیرد

و هر کسی می تواند درخواست تقاضای شهروندی خود را روی وبسایت این پروژه به ثبت برساند. اگر دوست دارید در مورد تلاش هایی که برای ثبت اولین کشور مستقر در فضا انجام می شود بیشتر بدانید، با ما همراه باشید.

آسگاردیا واقعاً چیست یا کجاست؟

آسگاردیا قرار است اولین کشوری (یا به عبارت دقیق تر: ملت-کشوری) باشد که تا به حال در فضا شکل گرفته و ماموریت آن نیز به ادعای موسسانش، محافظت از زمین در برابر تهدیدات انسانی، فضایی و فرازمینی از جمله شهاب سنگ ها، زباله های فزاینده ی فضایی و موجودات فرازمینی احتمالی است.

شاید بد نباشد بدانید خطرات موضوعی مثل زباله های فضایی به ترک برداشتن شیشه ی ایستگاه فضایی بین المللی ختم نمی شود و حتی ممکن است باعث بروز جنگ بین کشور ها شود؛ جنگی که به احتمال زیاد از جو زمین نیز فراتر خواهد رفت.

البته تمام این ها در صورتی محقق خواهند شد که برنامه های نه چندان روشن، قابل تاویل و در عین حال جسورانه ی موسسان این پروژه جامه ی واقعیت بپوشند و به درستی پیش بروند. در این صورت، افزایش تماس های تلفنی اشتباه از فضا دیگر نباید مثل ماجرای تماس اشتباه از فضا به زمین در شب کریسمس تعجب برانگیز باشند.

رهبران این پروژه، محل استقرار کشور جدید را در فضا و در مدار زمین عنوان می کنند. آنها اعتقاد دارند پیش از آنکه بتوانند رسماً برای تشکیل یک کشور جدید به سازمان ملل متحد درخواست دهند، باید حداقل ده ها هزار شهروند داشته باشند که سعی دارند این میزان را از طریق فرم درخواست شهروندی خود محقق کنند.

پر کردن این فرم برای عموم کاربران اینترنت آزاد است و لااقل تا اینجا هزینه ای در بر نخواهد داشت. به گفته ی پدید آورنده ی این پروژه، هدف از شکل گیری کشور تازه ای تحت این عنوان، «خدمت به بشریت» و برقراری «صلح و امنیت در فضا»ست.

یکی از اعضای تیم موسس آسگاردیا درباره ی اهداف نهایی آن گفته است: «در آسگاردیا افراد می توانند به زندگی و کار بپردازند و قوانین و مقررات خود را داشته باشند». امید آنها به اذعان خودشان حفظ صلح و آزادی فضاست. مدیر موسسه ی قوانین هوافضای دانشگاه مک گیل و یکی از اعضای تیم موسسان این پروژه نیز در این خصوص به رسانه ها گفته است: «ترک کردن [زمین] جزئی از طبیعت انسان است.

انسان ها قاره ی آفریقا را ترک کردند و کل سیاره ی زمین را به تسخیر خود درآوردند. منابع زمین نیز محدود است و از طرف دیگر همه ی انسان ها دوست دارند جایی بروند که هیچ انسان دیگری پیش از آن به آنجا نرفته باشد».اما درست همانطور که شهروندان هر کشوری لزوماً در محدوده ی مرز های کشور خود زندگی نمی کنند،

لازم نیست تمام آسگاردیایی ها نیز در فضا ساکن شوند. با این حال آن دسته از آسگاردیایی هایی که در ایستگاه فضایی آینده ی این کشور در فضا مستقر خواهند شد، از پنجره ی اتاقشان شاهد منظره ی فوق العاده متفاوتی خواهند بود، صدا های متفاوتی به گوششان خواهد خورد و بو های متفاوتی به مشامشان خواهد رسید.

از طرف دیگر به نقل از ایگور آشوربیلی، موسس این پروژه، تا وقتی که آسگاردیا هنوز به عنوان یک کشور به رسمیت شناخته نشده، شهروندان آن می توانند ادعا کنند شهروند کشوری تازه تاسیس هستند. تیم آسگاردیا همچنین از قصدشان برای جمع سپاری طراحی پرچم، نماد ها و حتی سرود ملی این کشور خبر داده اند و آن را به مسابقه گذاشته اند.

ایگور آشوربیلی، محقق و موسس پروژه ی آسگاردیا

آسگاردیا هنوز به صورت رسمی یک کشور شناخته نمی شود، اما شهروندان آینده ی آن باید شرایط قانونی مورد نیاز برای ثبت درخواست تاسیس یک کشور جدید را داشته باشند. برای مثال، متقاضیان شهروندی آسگارد باید از کشور هایی باشند که اجازه ی تابعیت دوگانه را به شهروندان خود می دهند.

ایگور آشوربیلی آسگاردیا را کشوری توصیف می کند که به زیرساخت هایی نظیر جاده و بیمارستان نیاز ندارد. او کشور مد نظر خود را آینه ای از زندگی بشر زمینی در فضا، اما بدون مرز ها، و محدودیت های زندگی روی زمین می داند. او می گوید: «ما گفتگو و تعامل در سطح افراد و شرکت ها را به سطح کشوری ترجیح می دهیم».

تا اینجای کار می توان گفت آسگاردیا تا تبدیل شدن به آنچه موسسان آن برایش در نظر گرفته اند فاصله ی زیادی دارد اما نفس شکل گیری چنین ایده ای، خود بیانگر ورود به عصر تازه ای است که انسان را حتی به قلمروی کره ی زمین نیز محدود نمی داند؛ عصری که در آن، ساخت اقامتگاهی دائمی روی ماه و داشتن تابعیت کشور های فضایی موضوع عجیبی به شمار نخواهد رفت.

چگونه می توان شهروند آسگاردیا شد؟

رهبران پروژه ی آسگاردیا برنامه های خود برای طرح آینده نگرانه شان را همین چند روز پیش طی نشستی خبری در شهر پاریس به اطلاع عموم مردم رساندند. هدف آنها این است که بتوانند ظرف کمتر از 18 ماه ماهواره ای به فضا پرتاب کرده و در نهایت ایستگاهی فضایی دایر کنند که بتواند میزبان بخش کوچکی از 150 میلیون شهروند آسگاردیایی باشد که برای این پروژه پیش بینی شده است.

به گفته ی ایگور آشوربیلی، رهبر تیم و موسس پروژه ی مذکور و محقق مرکز بین المللی تحقیقات هوافضا واقع در اتریش، تاکید آسگاردیا بر آزادی فردی برای توسعه ی فناوری های فضایی خواهد بود. ثبت نام درخواست شهروندی آسگاردیا در حال حاضر از طریق این وبسایت برای عموم مردم باز شده

و طی این فرایند اولین 100 هزار شهروند این پروژه انتخاب خواهند شد. گفتنی است تا لحظه ی نگارش این خبر، بیش از 300 هزار نفر درخواست شهروندی آسگاردیا را به ثبت رسانده اند.

تا لحظه ی نگارش این مطلب بیش از 300 هزار نفر درخواست شهروندی آسگاردیا را به ثبت رسانده اند. آنچه در وسط تصویر می بینید تصویر رایانه ای ماهواره ی آینده نگرانه ی آسگاردیا در حال چرخش در مدار زمین است که روی وبسایت این پروژه دیده می شود.

چه کسانی آسگاردیایی می شوند؟

در حال حاضر ثبت نام اولیه برای درخواست شهروندی آسگاردیا برای عموم بازدید کنندگان آزاد، و مراحل بعدی به ایمیل موکول شده است. آشوربیلی درباره ی ویژگی های جمعیت شناختی متقاضیان گفته: «اگر به جمعیت هر کشوری نگاه کنید، خواهید دید که بر اساس آمار، 2 درصد آنها را افراد خلاق، کارآمد و علاقمند به پیشرفت تشکیل می دهند.

بنابراین با نگاه به جمعیت 7.5 میلیاردی جهان ما امیدواریم 150 میلیون شهروند از بین همین افراد خلاق و تشنه ی پیشرفت داشته باشیم».آشوربیلی در مورد شیوه ی انتخاب شهروندان آسگاردیا گفته است اولویت با متقاضیانی خواهد بود که خود را وقف فناوری های فضایی کرده و می کنند.

چند محقق یا دانشمند تا کنون با این پروژه همکاری کرده اند؟

تیموتی وایلد، یکی از نمایندگان این گروه، از اظهار نظر درباره ی تعداد دانشمندان یا متخصصانی که در حال حاضر با این پروژه در ارتباط اند خودداری کرده اما تا کنون حضور حداقل 5 نفر محقق در این تیم را می توان تایید کرد:

ایگور آشوربیلی: موسس مرکز بین المللی تحقیقات هوافضا و رئیس کمیته ی علوم فضایی یونسکو

دیوید الکساندر: مدیر موسسه ی فضایی دانشگاه رایس

رام جاکو: مدیر موسسه ی قوانین هوافضای دانشگاه مک گیل

جوزف پلتون: مدیر موسسه ی تحقیقاتی روابط فضایی و پیشرفته (SACRI) دانشگاه جورج واشنگتن.

دومیترو دورین پروناریو: فضانورد

پروژه ی آسگارد در چه مرحله ای قرار دارد؟

به گفته ی تیموتی وایلد این پروژه در حال حاضر در مراحل ابتدایی خود قرار دارد و انتظار می رود مشوق های اولیه ای که برای پیوستن به آن در نظر گرفته شده، مهندسان، محققان و استعداد های بیشتری را به سمتش بکشاند. او می گوید: «در حال حاضر فقط سعی داریم شبکه مان را گسترش دهیم».

موسسین پروژه ی مذکور پیرامون وضعیت فعلی سرمایه گذاری سازمان خود اطلاعاتی در اختیار عموم قرار نداده اند اما خود آشوربیلی ادعا کرده برای زنده نگه داشتن پروژه، مبلغ قابل توجهی پول به آن تزریق کرده و سرمایه ی مورد نیاز برای پرتاب ماهواره را 100 درصد تامین کرده است.

ایستگاه فضایی یا قلمرو سرزمینی آسگاردیا می تواند چیزی شبیه به این باشد.

وایلد نیز در اظهار نظری افزوده: «ما از پرتاب ماهواره ی خود تا سال 2018 اطمینان داریم. اما از لحاظ میزان دقیق سرمایه ی مورد نیاز برای اجرای مراحل بعدی هنوز به اهداف در نظر گرفته شده نرسیده ایم».آنچه که محرز به شمار می رود این است که آنها برای برداشتن قدم های اولیه به ده ها میلیون، و برای زنده نگه داشتن

آن احتمالاً به میلیارد ها دلار سرمایه احتیاج خواهند داشت. برای آنکه دید بهتری پیدا کنید باید گفت ساخت و کنترل ایستگاه فضایی بین المللی (ISS) با کمک 18 کشور جهان و سرمایه ای در حدود 100 میلیارد دلار آمریکا محقق شده است.

آیا واقعاً می توان در فضا کشور تازه ای تاسیس کرد؟

آشوربیلی در یک نشست خبری گفته است: «آسگاردیا ملتی مستقل و تمام عیار، و عضو جدید سازمان ملل متحد در آینده است؛ با تمام ویژگی هایی که این موقعیت برایش به همراه خواهد داشت». گذشته از این، طبق قوانین بین المللی فعلی در خصوص فضا، مسئولیت هر چیزی که به فضا فرستاده می شود،

من جمله هر گونه آسیب یا زیانی به ساکنین زمین، با کشوری است که آن را فرستاده. بنابراین اگر روی زمین کشوری تحت عنوان آسگاردیا به رسمیت شناخته شود می توان مسئولیت هر آنچه از سوی آن در فضا مستقر می شود را نیز به همان کشور نسبت داد.

سازمان حامی پروژه ی آسگارد می گوید: «پروژه ی حاضر در حال تدوین چارچوب جدیدی برای مالکیت و اداره ی یک کشور در فضاست که قوانین فعلی فضا، مسئولیت ها، مالکیت خصوصی و جمعی را دستخوش تغییر خواهد کرد، به گونه ای که در عصر اکتشافات فضایی نیز با اهداف اولیه ی خود همخوانی داشته باشند.

با شکل گیری یک ایستگاه فضایی جدید، مالکیت خصوصی، نوآوری و پیشرفت فناوری های فضایی با هدف کمک به بشریت، از بند محدودیت های موجود و سفت و سخت کشور ها خارج و شکوفا خواهد شد».رام جاکو، مشاور حقوقی تیم آسگاردیا به رسانه ها گفته است با وجود شهروندان منتخب، دولت، و فضاپیمایی قابل اقامت که بتوان آن را قلمرو دانست،

آسگاردیا سه معیار از 4 معیار کشور بودن را محقق خواهد کرد. معیار چهارم نیز به رسمیت شناخته شدن توسط کشور های عضو سازمان ملل متحد است.او به رسمیت شناخته شدن توسط کشور های جهان را چندان دشوار نمی بیند و می گوید: «چشم انداز آسگاردیا کاملاً واضح و شفاف است: این کشور در جهت کمک به محافظت از زمین اقداماتی به عمل خواهد آورد

و تنها برای اهداف صلح دوستانه برپا خواهد شد و از طرف دیگر دسترسی به فضا را در اختیار کشور های در حال توسعه ای که به آن دسترسی ندارند قرار خواهد داد. اگر قلمرو، شهروند، دولت و رسمیت محقق شوند، آسگاردیا به یک کشور بدل خواهد شد و می تواند درخواستش را به سازمان ملل متحد تسلیم کند».

واکنش کاربران به تاسیس یک کشور تازه در فضا چگونه خواهد بود؟

جاکو در این باره می گوید: «مطمئنم که خیلی ها [آسگاردیا را] مسخره خواهند کرد، اما نگران این موضوع نیستم. هر کسی که دست به کار خارج از چارچوبی بزند ابتدا مسخره می شود. اما تمام اتفاقات فوق العاده در زندگی بشر از همین ایده های دیوانه وار شروع می شوند. تمام موضوعات علمی تخیلی پس از مدتی به حقایق علمی بدل می شوند. این ایده نیز تازه در مرحله ی شکل گیری است».

وب‌سایت تک شات