پارس ناز پورتال

عید غدیر و دریای جوشان غدیر خم

مجموعه : مذهبی
عید غدیر و دریای جوشان غدیر خم

عید غدیر و دریای جوشان غدیر خم 

منطقه ای بـه نام غدیر خم و یک برکه و سخنرانی پیامبر اسلام کـه آینده اسلام را بـه جانشین خود سپرد و عید غدیر ما را رقم زد. شمیم خوش بهشت از كنار آن بركه، یعنی غدیر عرشیان و بهشتیان، جان ها را می نوازد، این چه بوی خوشی است كه حتی پس از عبور قرن ها هنوز فضای جان مشتاقان را مینوازد؟

 

واقعه غدیر حادثه اى تاریخى نیست كه در كنار دیگر وقایع بدان نگریسته شود. غدیر تنها نام یك سرزمین نیست. یك تفكر است، نشانه و رمزى است كه از تداوم خط نبوّت حكایت مى كند. غدیر نقطه تلاقى كاروان رسالت با طلایه داران امامت است. آرى غدیر یك سرزمین نیست، چشمه اى است ابدی كه تا پایان هستى مى جوشد، كوثرى است كه فنا نمی پذیرد، افقى است بى كرانه و خورشیدى است عالمتاب …

 

و تو ای مهربان مولای کریم ای امیرالمومنین «ع» کـه پایمردانه بر کائنات ایستادی و زمین و زمان همچون رشته آویخته از سر انگشت تو بود !با کدامین زبان و احساس تو را روایت کنیم و شرح دل را بازگو نمائیم و تو را با کدامین زبان بسرائیم کـه جهان آفرینش نغمه وصف تو را میسرایند ؟

 

ای وارث غدیر و ای صاحب دست بیعت علوی، ای مالک ملک حیدری، ای والی سرزمین صفدری و ای مهر سپهر سروری، ای نوری کـه از تجلی گاه اراده الهی و نام خدا بر تو نازل گردید، ای شیر بیشه روز و عارف شب، ای بزرگتر از زمان کـه جامه تاریخ تا هزاران سال دیگر بر اندام نیرومند و مردانه ات نمی گنجد.

 

ای یگانه دادگری کـه قرآن را طراز عدالت خود قرار دادی، ای تنها با عظمت کـه تنهائیت زائیده کینه توزی هـای دشمنان و نادانی دوستانت بود. ای نمایانگر ذلت در برابر خدا و عزت در برابر دشمن، ای نمونه و اسطوره تضاد علوی، ای مرتضی علی «ع».

 

میدانی آنگاه کـه طوفان سیاه و شوم ذلت و مکر و نیرنگ حیله گران آل ابوسفیان بر مردم زبون و نگون بخت چیره گشت و سلطنت را جانشین امامت نمودند و دشمنان و خائنین بـه پیامبر «ص» و اسلام محمدی بـه دعوت و پیام الهی خداوند کفر ورزیدند

 

و ندای رسول گرامی اسلام کـه درود خداوند بر او باد در پیام غدیر را نادیده گرفتند و حکومت بر حق تو را غصب نمودند ظلمت و تاریکی از قلب سیاه و آلوده بـه گناه جانشینان غاصب تو عیان گشت ؟

عید غدیر و دریای جوشان غدیر خم

یا علی «ع» تو نور وحی و رسالت را بچشم خود دیدی و بوی خوش نبوت بمشامت رسید و بهنگام نزول وحی بر رسول خدا «ص» ناله دردناک شیطان را شنیدی و یگانه و تنها برای یاری اسلام قامت مردانه ات را برافراشتی و شیطان صفتان گمراه و مشرکین راه حق را چه خوش سیاست نمودی ؟

 

یا مرتضی علی «ع» ای ابرمردی کـه در تمامی پهن دشت آفرینش یگانه گوهر وجود جلوه ذات خدائی، ای در جمال پاک و مقدس تو نور انبیاء و عدالت قرآن و مهر و عشق الهی، ای چهره تمام نمای ذات حق، ای رهبر مردان صفا و آئینه پاک خدا، ای شاهراه طریقت و عرفان و سلوک و صفا و ای حقیقت نامتناهی عالم وجود، چگونه لب بـه ستایش و ثنایت گشائیم ؟

 

زبان ما قادر بـه تجلیل شکوه کردگاری روح پرعظمت تو نیست. چگونه صبر بر انگیزه هـای کفرآمیز سفلگان و بت پرستان نمائیم و خوب آگاهیم کـه در غدیر وحی خداوند بـه نام تو آراسته شد و اسلام محمدی «ص» بـه آن استوار. غدیر تو تفسیر بدر واحد و شان نزول صفین و نهروان است زیرا بدر عدالت میخواست

 

و خیبر در تماشای صداقت و شهامت تو بود و همان طور کـه غدیر روز پیمان و عهد و روز عدالت و رهبری و امامت تو است ما شیعیانت نیز پیمان غدیر و عهد رسول گرامی اسلام «ص» را لبیک گفته و جانشینی بر حق تو را کـه وحی الهی و کلام قرآن کریم است را ارج می نهیم.

عید غدیر و دریای جوشان غدیر خم

و اینك وارث غدیر، صاحب دست بیعت علوی، مالك ملك حیدری، والی سرزمین صفدری، مهر سپهر سروری، حجة بن الحسن العسكری در كنار غدیر روزگاران ایستاده است و از سر شوق و افتخار بر دستان مباركش بوسه می زنیم و بر بیعت با او دل نازنین صدیقه كبری، فاطمه زهرا علیها السلام را شادمان می سازیم.

 

بیعت با امامی ‌کـه چشمه‌هـای حکمت و دانش از ستیغ کوهساران شخصیت والایش ریزان و قادر است سعادت دو جهان را برای همگان بـه ارمغان آورد، او کـه بـه راه‌هـای آسمان از راه‌هـای زمین آشناتر بود، او کـه از شمیم روح پرور وحی محمدی صلی الله علیه و آله بهره‌مند شده

 

و از کودکی در آغوش پر مهر نبوت پرورش یافته بود، او کـه عادل‌ترین داوران و شجاع‌ترین دلاوران، امیرمؤمنان و پناهگاه ستم دیدگان و دردمندان بود.عید غدیر و دریای جوشان غدیر خم

عید غدیر و دریای جوشان غدیر خم

تا صورت پيوند جهان بود على بود
تا نقش زمين بود و زمان بود على بود

 

شاهى كه ولى بود و وصى بود على بود
سلطان سخا و كرم و جود على بود

 

آن شير دلاور كه ز بهر طمع نفس
در خوان جهان پنجه نيالود على بود

آن كاشف قرآن كه خدا در همه ی ي قرآن
كردش صفت عصمت و بستود على بود

 

آن عارف سجّاد كه خاك درش از قدر
از كنگره عرش برافزود على بود

آن شاه سرافراز كه اندر ره اسلام
تا كار نشد راست نياسود على بود

 

آن قلعه گشايى كه در قلعه خيبر
بر كَند بـه يك حمله و بگشود على بود

 

چندان كه در آفاق نظر كردم و ديدم
از روى يقين در همه ی ي موجود على بود

 

اين كفر نباشد سخن كفر نه اين است
تا هست على باشد و تا بود على بود