عصارخانه محلی برای تهیه روغن از دانههای روغن بوده است.
این حمام با استفاده از این سیستم پیچیده مهندسی به مدت طولانی تنها با یک شمع روشن میشده است.
این حمام از نظر معماری مانند سایر حمامهای دوره صفویه دارای ویژگیهای آن دوران است.
چندی پیش حفاظت از این اثر منحصر به فرد آغاز شد و به زودی مرمت آن آغاز خواهد شد.
حمام شیخ بهایی در شعاع یکصدمتری جنوب گنبد نظام الملک (جنوب مسجد جامع عتیق) در محله «در دست» قرار دارد.
تاریخ ساخت آن را سال 1065 عنوان میکنند و طراحی آن را به شیخ بهایی نسبت میدهند.
در اقوال آمده که این حمام اسرار آمیز خزینهای دارد که آب آن خودکار و بدون مصرف انرژی مستقیم گرم میشده است.
البته بنا برنظر رایجانرژی گرمایی حمام از گاز و انرژی مالی فضولات و فاضلاب تامین میشده که از طریق سفالینههای تهیه شده و مکش گازهایی چون متان و اکسید گوگرد استفاده می کرده است.
در حال حاضر تا پیش از تملک نزدیک به 30 نفر ادعای سرقفلی و مالکیت این اثر را داشتند.