شعر به مناسبت شهادت امام جواد «ع» 

امام محمد تقی با لقب امام جواد بـه معنی بخشنده نهمین امام معصوم ما است که بـه دست همسرش بـه شهادت رسیده است. 

از فراقت روز و شب دائم غمینم یا جواد
تا که یادت می‌کنم ، آن دم حزینم یا جواد

سوختی، آتش گرفتی ، پر کشیدی تا خدا
از غمت ویرانه شد ارکانِ دینم یا جواد

حق بـه جز مدحت ندارد آیه ای در نزدِ خویش
تا بـه محشر این سخن باشد یقینم یا جواد

گر خدا را می پرستم چون تو باشی رهبرم
باشد آقا مِـهـــرتان ، مُـهـــرِ جبینم یا جواد

بارِگاهت جنت الاعلای ما باشد مدام
کی شود من بارگاهت را ببینم یا جواد؟

خود نظر کن تا نگردم از درت یک دم جدا
زانکه شیطان باشد اکنون در کمینم یا جواد

تا بیایی مرگ را آسان نمایی بهرِ ما
منتظر در وقت هـای واپسنیم یا جواد

شهادت امام محمد تقی علیه السلام

 زَنَد گلِ امام رضا ، میان حجره دست و پا
شده زمین کاظمین ، ز داغ او چو کربلا
حجّت خدا جواد ، یوسف رضا جواد ، کشته ی جفا جواد
جانِ ما فدایِ تو

سرشک غم شده روان ، بهار تو شده خزان
تویی همان که چون حسین ، بـه کام تشنه داده جان
عاقبت شدی فدا ، از جفای اَشقیاء ، ای گل امام رضا
جان ما فدای تو

زِ روضه هـای کربلا ، غمِ تو را نشانه بود
تنت غریب و بی کفن ، بـه رویِ بام خانه بود
مقتدای عالمین ، ای شهید کاظمین ، جلوه ی غمِ حسین
جان ما فدای تو

زدن بـه جسمِ جد تو ، بـه قتلگه چه ساده بود
تن شهیدِ کربلا ، بـه موج خون فتاده بود
زندگیِ من حسین ، پاره پاره تن حسین ، شاه بی کفن حسین
می کشی مرا حسین

شعری بـه مناسبت شهادت امام محمد تقی علیه السلام

کفتر قلبم زده پر سوی قبرت یا جواد
بر مشامم می‌رسد از بوی قبرت یا جواد

کاش من آیم ببوسم آن ضریح پاک تو
کاش شمعی من گذارم روی قبرت یا جواد

آهوی قلبم بـه عشق تیر عشقت می دود
صید کن با تیر خویش آهوی قبرت یا جواد

کاسه ی چشم مرا کن جوی عشق و عاشقی
پر بکن از اشک عشق این جوی قبرت یا جواد

بِین حجره ناله میکردی که می سوزد جگر
این کلامت شد برون از توی قبرت یا جواد