پارس ناز پورتال

دلزدگی از همسر پس از زایمان در خانم ها

دلزدگی از همسر پس از زایمان در خانم ها

دلزدگی از همسر پس از زایمان در خانم ها 

این اتفاق در برخی از خانم ها رخ می دهد و احساس دلزدگی از همسر در آن ها بوجود امده و سعی می کنند از وی دوری گزینند. افسردگی بعد از زایمان گاه با احساس بیزاری و انزجار از همسر همراه است. صدایش را نمی‌توانید تحمل كنید، وقتی كه غذا می‌خورد حتی نمی‌توانید او را نگاه كنید و با خودتان می‌گویید: «او چرا اینجوری غذا می‌خورد»؟

 

خلاصه احساس دلزدگی نسبت به او پیدا می‌كنید و دوست دارید فاصله بیشتری از او داشته باشید.این احساس، در بسیاری از خانم‌ها مدتی پس از تولد فرزندشان به وجود می‌آید و شما در این میان تنها نیستید! اما چرا این نفرت به وجود می‌آید؟ و چگونه می‌توان آن‌را تا حدودی برطرف كرد؟

 

 دلایل دلزدگی

در هفته‌های نخست پس از تولد فرزندتان كم‌خوابی‌های مداوم شبانه، شما را حساس‌تر و آسیب‌پذیرتر می‌كند و گاه گریه‌های بی‌امان نوزادتان شما را بیشتر آزرده می‌سازد، اما بهترین كار این است كه با همسرتان حرف بزنید و شرایط خود را بیشتر برایش توضیح دهید و بگویید در چنین حالتی، كنترل كردن خودتان برایتان دشوارتر شده است.

 

خانم‌ها معمولا پس از تولد نوزادشان مسئولیت‌های‌شان بسیار زیاد می‌شود و آن را سخت تحمل می‌كنند و احساس می‌كنند كه مجبورند به تنهایی این همه كار و مسئولیت داشته باشند، اما همسرشان اصلا بار مسئولیت بیشتری را احساس نمی‌كند و این تغییر و تحولات جدید زندگی هیچ گونه مزاحمتی برای او ندارد.

 

این وضعیت باعث می‌شود احساس تنفرشان بیشتر شود و گاه برای چند لحظه هم نتوانند همسرشان را تحمل كنند. از طرفی مادرها یك طرز فكر دیگر هم دارند. آنها فكر می‌كنند از نشانه‌های عشق بی‌دریغ به فرزندشان این است كه فرصت تفریح و استراحت را از خودشان بگیرند و خود را بی‌وقفه نثار او كنند.

 

فكر اینكه شما باید خودتان تمام اینكارها را به تنهایی انجام دهید، خشم‌تان را افزایش می‌دهد. اگر مدت طولانی از تولد فرزندتان گذشته است و شما همچنان از همسرتان احساس تنفر می‌كنید، باید در ریشه‌های این احساس جست‌وجو و دقت بیشتری كنید تا علت واقعی آن‌را دریابید.

 

در واقع مشكل اصلی شما در خودتان است. گاه همه چیز مثل همیشه خوب و منظم است، ولی باز هم خانم از همسرش احساس نفرت دارد. در این گونه مواقع باید وضعیت روانی و هورمونی او بررسی شود.

 

 بهتر است ابتدا از خودتان این سوالات را بپرسید؟

 آیا به اندازه كافی می‌خوابید؟ داشتن یك خواب شبانه و كافی ضروری است. اگر مراقبت از نوزاد تازه متولد شده شما مانع از آن می‌شود كه شب‌ها خوب و راحت بخوابید، كمبود خواب‌تان را روزها جبران كنید. از اطرافیان خود كمك بگیرید تا روزها مدت كوتاهی از فرزندتان مراقبت كنند و شما با خیالی آسوده استراحت كنید.

 

 آیا به اندازه كافی آب می‌نوشید؟ چه باور كنید و چه نكنید، كم آبی بدن نه تنها باعث افزایش زود رنجی می‌شود، بلكه میزان استرس‌ها و نگرانی‌ها را نیز بیشتر می‌كند. در دوران شیردهی حتما باید هر روز هشت لیوان آب بنوشید و در واقع نوشیدن آب را به یك عادت دائمی تبدیل كنید.

 

 تغذیه شما چگونه است؟ حتی اگر باردار نیستید، باز هم به هر آنچه كه داخل دهان‌تان می‌گذارید، اهمیت دهید. بدن شما نیاز به دریافت پروتئین و كلسیم كافی دارد. برخی از غذاها  باعث می‌شوند در طول روز كمتر دچار ضعف و خستگی شوید. كمی بادام و آجیل و یكی دو لیوان شیر، به شما انرژی كافی می‌رساند.

 

 آیا به اندازه كافی به خودتان توجه می‌كنید؟ سعی كنید دست كم هفته‌ای یك‌بار آن كاری را كه دوست دارید، انجام دهید. به دیدن دوستان‌تان بروید، به موها و ناخن‌هایتان رسیدگی كنید و …آیا به اندازه كافی با همسرتان حرف می‌زنید؟ از اینكه گاهی اوقات همسرتان را در اتاق تنها بگذارید و به اتاق دیگری بروید، نترسید.

 

البته باید او از علت این‌كار شما مطلع باشد. درهای رابطه را به طور كامل نبندید و او را در تاریكی و ابهام اینكه چرا به ناگاه چنین رفتاری از شما سرزد، نگذارید. به او بگویید كه از چه چیزی ناراحت هستید و چه چیزی آزارتان می‌دهد. این كار باعث می‌شود خشم خود را تا حد انفجار در خودتان سركوب نكنید.