پارس ناز پورتال

حاشیه نشینی مردم اطراف بیمارستان ها

حاشیه نشینی مردم اطراف بیمارستان ها

حاشیه نشینی مردم اطراف بیمارستان ها 

وقتی به اطراف بیمارستان های دولتی نگاهی کنیم مردمی را خواهیم دید که با رنج بسیاری در گوشه ای جایی را آماده کرده و می خوابند. چند وقت پیش گزارشی در صدا و سیما پخش شد مبنی بر حاشیه نشینی در اطراف بیمارستان های دولتی!، که در آن به طور مشخص شخص وزیر و متولیان امر بهداشت و سلامت کشور (در کمیسیون بهداشت و درمان مجلس )به چالش کشیده شدند.

 

در این گزارش به درستی به مشکلات عدیده بیماران و همراهان آنان در بیمارستان های پایتخت اشاره شد ولی چیزی که در آن مغفول ماند، پرداختن به برخی واقعیت ها پیرامون بروز چنین حوادثی است که در این گزارش اصلا بدان اشاره هم نشد و به نظر بنده این مساله یکطرفه به قاضی رفتن است.

 

واقعیت آن است که ما همواره رویای جامعه‌ای عاری از مشکلات بهداشتی و سالم و شاد را در سر می‌پرورانیم اما داشتن این افکار از آن جهت طبیعی است که ذهن ما توسط اجتماعی که در آن زندگی می‌کنیم برنامه ‌ریزی شده است.حال شما در نظر بگیرید که به کامپیوتری برنامه بدهیم : ۵=۲+۲ ولی از این که کامپیوتر حاصل جمع را طبق برنامه ‌ریزی که خودمان به او داده‌ایم ۵ اعلام کند، عصبانی شویم.

 

به عبارت دیگر در جامعه ای که در آن برنامه ریزی برای تمام فاکتورهای اساسی زندگی ( اقتصادی و فرهنگی و اجتماعی و … ) در جهت آرمان گرایی، درست باشد، آنوقت میتوانیم انتظار یک جامعه سالم و سرزنده را داشته باشیم نه اینکه بخواهیم بر روی معادله ای انتگرال را اعمال نماییم و منتظر باشیم مشتق حاصل شود.

 

در جامعه ای که در آن وزارت بهداشت به خاطر حفظ سلامت مردم، با تولیدکنندگانی که به دنبال سود بیشتر هستند، بر سر روغن پالم درگیر است . . .در سیستم مالی معیوبی که در آن وزیر بهداشت بر سر مساله ساده و درستی همچون برداشتن ارتباط مالی بیمار و پزشک باید با بیمه ها گلاویز شود. . .

 

در فرهنگی که در آن همیشه نوک پیکان انتقادات به سمت پزشکان هدف گرفته‌شده‌است و هر عملی از طرف آنان ( چه درست و چه غلط ) با دید منفی نگریسته می شود . . .در جامعه ای که مردم در آن با مشکلات اقتصادی دست و پنجه نرم می کنند و به قولی یک سر و هزار سودا دارند . . .

 

نمی توان انتظار داشت که همه چیز سر جای درستش باشد و اوضاع بر وفق مراد باشد.اینکه همراه مریض در پیاده رو های اطراف بیمارستان میخوابد، تقصیر وزیر بهداشت نیستاینکه دزدی هایی از مردم در اطراف بیمارستان گزارش می شود، دال بر کم کاری وزارتخانه نیست

 

اینکه تمام متخصصان در کلان شهرهایی نظیر تهران جمع شده اند را نمی توان به حساب ندانم کاری متولیان سلامت مملکت گذاشت زیرا سازمان های بیمه گر، چند سالی است که افزایش تعرفه ها را همینطور بلاتکلیف گذارده اند و پزشک و بیمار را در یک کلاف سردرگم رها کرده اند . . .

 

از یک دیدگاه واقع بینانه تر، حاشیه نشینی اطراف بیمارستان های دولتی را می توان در امتداد حاشیه نشینی کلان شهر ها دانست که امروزه به معضلی عدیده برای شهرهای بزرگ تبدیل شده است و برای حل این مساله ، همکاری دیگر سازمانهای دخیل در این امر به جد احساس می شود.

 

برای این کار باید از طرف دولت و حمایت مجلس بودجه لازم در نظر گرفته شود و خوشبختانه در همین کمیسیون بهداشت و درمان مجلس، در چند ماه اول شروع به کار مجلس، کارهای ارزنده و بنیادی بسیار زیادی انجام شده است که همگان آثار مثبت آنرا در آینده خواهند دید.

 

باشد که کمی منصفانه تر و آگاهانه تر به موضوعات بنیادی نظیر بهداشت و درمان مملکت بنگریم و خدایی نکرده نرسد روزی که ما شاهد فاصله روزافزون بین مردم و پزشک باشیم.