جدیدترین رویدادهای فرهنگی پایان هفته 

پیشنهاد فرهنگی ما به شما در آخر هفته تماشای فیلم بارکد و لذت بردن از آن است . همچنین دیگر رویدادهای فرهنگی را می توانید در همین مطلب مشاهده کنید .

اکران: «بارکد» فیلمی که می توانید با خیال راحت به تماشایش بنشینید و از فراغتی که ایجاد می کند لذت ببرید، کیایی به مانند تمام آثار پیشینش اثری خوش ریتم و خوش ساخت عرضه کرده و این بار موفق شده از بازیگرانی نظیر: پژمان بازغی و بهرام رادان بازی متفاوتی بگیرد.

کمدی بارکد از جنس موقعیت است و کمتر به کلام متکی است، قرار گرفتن رادان و کیایی در کنار هم زوج احمق خوبی را تشکیل داده که ما به حماقت هایشان می خندیم، در ضمن کمی بارکد آلوده به شوخی های نامتعارف نیست از همین جهت خانوادگی تماشا کردن فیلم توصیه می شود، در میان این همه انتخاب های یاس آور فیلم کیایی سرحالتان می آورد.

کیوسک(مرثیه): تعطیلی روزنامه سینما خبر تلخی بود که پس از یکسال انتشار این روزنامه وزین به گوش رسید و نشانگر وضعیتی است که ثابت می کند، تولید با کیفیت ترین جریده های کاغذی هم مردم را تشویق به خواندن نمی کند، «سینما» هیچ چیز از یک نشریه وزین کم نداشت و در تمامی بخش ها به شدت قوی و زنده نشان می داد.

به نظر باید مدتی هر گونه فعالیت فکری را تعطیل کرد و از تصمیم سازان خواست تفکر کنند که چرا ایرانی جماعت انقدر با مقوله ی خواندن بیگانگی می کند، حاضر است بی کیفیت ترین پوشاک و تغذیه را مصرف کند اما با کیفیت کار فکری را نمی خرد با نازل ترین قیمت!

کتاب: «تاریخ جنون» اثر میشل فکو در نشر هرمس، کتابی که اگر ارجاعات تارخی اش را هضم کنید اثری به غایت دلنشین و فمر ساز است که در سطر سطرش به شما دیدگاه می دهد، سیر رفتار جوامعه مختلف طی دوران با مجانین و بیماران و کلیه کسانی که در روند تولید جامعه بدون سود بوده اند در این کتاب برای خواننده شرح داده می شود و در طی همین شرح دوران ما با رفتارشناسی مردمان مختلف آشنا می شویم و طی یک تطور ذهنی ریشه ی بسیاری از رفتارهای امروز را درک می کنیم.

دنیای جنون نشانمان می دهد که به اسم اخلاق چگونه آدم ها ابزار منفعت اقتصادی شده اند، بریده از کتاب:«اقامت اجباری در اصل پیش از آنکه حامل آن بار پزشکی باشد که ما برای آن قائلیم یا دست کم مایلیم برای آن فرض کنیم، حاصل چیزی غیر از دلواپسی معالجه بیماران بوده است، آنچه وجود آن را ضروری کرد الزام کار بود، حس بشر دوستی ما می خواهد در چیزی که فقط محکوم کردن بیکارگی است، نشانه های حسن نیت و خیرخواهی نسبت به بیماران بیابد»

آلبوم: «امیر بی گزند» محسن چاوشی، به نظر اوج کارنامه کاری آقای خاص و همیشه گریزان موسیقی پاپ ایرانی در مجموعه شهرزاد بوده است، چاوشی در آلبوم جدیدش حاصلی به شدت ضعیف و تکراری را عرضه کرده، هیچ کدام از قطعات آلبوم طراوت ندارند و مشابه آن رابارها شنیده ایم، ملودی های قرض گرفته شده از استانبول تا چین حتی و کلامی که گاها به زبان عربی نزدیک تر است تا فارسی.

اگر در قطعات شهرزاد هنرنمایی بازیگران این مجموعه مدد چاوشی شده بود، این بار فقط کیفیت کار می تواند اثر را شنیدنی کند که نکرده، چاوشی شاید باید محافظه کار تر و با آرامش بیشتری نسبت به انتشار قطعات جدید اقدام کند، به نظر می رسد چشمه ی خلاقیت موسیقی پاپ فارسی خشکیده و همچنان باید دلخوش بزرگان مهاجر آن ور آبی باشیم، چاوشی و امثال او حتی کپی های قابل تحملی هم نیستند.

پیشنهاد ویژه: پردیس چارسو واقع در خیابان جمهوری طرح جالبی از اکران فیلم های سینمایی ماندگار نظیر: سگ کشی و شاید وقتی دیگر و…اجرایی کرده، فیلم هایی که در ماه مبارک رمضان و هر شب راس ساعت یک بامداد اکران می شود، گرچه که علاقه مندان فیلم های ایرانی حتما تاکنون آثار ماندگار را تماشا کرده اند ،اما لذت تماشای جمعی یک اثر ماندنی و خاطره انگیز لذت کمی نیست که به همت مدیران چارسو عملی شده، تجربه جالبی است ؛اگر امکان و دسترسی دارید از دست ندهید.

تماشاخانه: «من خیال تو نیستم» به کارگردانی حمید شریف زاده در تالار ایرانشهر و با بازی : نیما رئیسی و بهاران بنی احمدی و…کاری موجز و روان که بدون هیچ گونه وقت کشی داستانش را روایت می کند، اثری در مورد جنگ که واقعی است و مانند زندگی هم خنده دارد و هم گریه، کارگردان موفق شده در طول روایت احساسات متضاد بیننده را بیدار کند و چون ریتم نمایش مناسب است، تاثیر گذار هم هست.

اثری که خنده اش لودگی ندارد و گریه اش لوس نیست، در مورد تئاتر یک پیشنهاد ویژه هم داریم که مربوط می شود به نمایش های خیابانی هر شبی در محوطه تئاتر شهر که تجربه رایگان و دلنشینی است.

تلویزیون:سریال « پادری» که امتداد همان دود کش سابق است و هرشب ساعتی پس از افطار از شبکه یک پخش می شود، « پایتخت» هم در آی فیلم بازپخش شده هر شب از حدود ساعت هشت که تماشای چند باره اش خالی از لطف نیست، در ضمن جام ملت های اروپا هم در راه است و فرصتی است برای آشتی موقت با تلویزیون اگر که سانسور های بی موقع مثل داستان رونالدو در فینال لیگ اروپا بگذارد.