پارس ناز پورتال

بی ‌اشتهایی یا کم خوری

مجموعه : رژیم و تغذیه
بی ‌اشتهایی یا کم خوری

به گفته محققان این اختلال معمولا به دنبال رژیم گرفتن عادی برای کاهش وزن آغاز می ‌شود. فرد بیمار بسیار کم‌ غذا می ‌خورد و از توقف رژیم لاغری پس از وزن کم کردن خودداری می ‌کند. در این حالت دریافت ذهنی و تصور فرد نسبت به بدن خودش مشکل می ‌شود؛ به طوری که با وجود لاغری زیاد، هنوز فکر می ‌کند که چاق است.

این مشکل معمولا در افراد جوان در زمان آغاز بلوغ شروع می‌ شود. شایع‌ ترین علائم این اختلال کاهش وزن شدید می‌ باشد. این کاهش وزن معمولا تا 15 کیلوگرم پایین‌ تر از وزن طبیعی فرد می ‌باشد، بدون این که بیماری جسمانی وجود داشته باشد. در این وضعیت انرژی فرد به رغم تحلیل رفتن بدن در حد خوبی است.

کاهش‌ وزن این افراد به طرق مختلف حاصل می ‌شود که برخی از متداول ‌ترین آن ها ورزش شدید، استفاده از داروهای ملین و نخوردن است.

در واقع این اختلال به دو نوع تقسیم می شود:

نوع محدود کننده(restricting type)

که کاهش وزن در آن از طریق محدودیت کالری صورت می گیرد. این نوع از آنورکسیا با رژیم های شدید، روزه گرفتن و تمرین های ورزشی شدید همراه است.

نوع پاکسازی کننده(purging type) 

این گروه افراد پس از دریافت کالری سعی می کنند با استفاده از داروهای مسهل یا مدر یا از طریق استفراغ غذای مصرفی خود را دفع کنند.

فرد ترس زیادی از چاقی دارد و دچار افسردگی، بی ‌اشتهایی، یبوست، توقف قاعدگی، عدم تحمل سرما، خودداری از حفظ حداقل استاندارد وزن برحسب سن و قد و اشکال در برداشت ذهنی از شکل بدن خود می‌ شود؛ به طوری که با وجود لاغری زیاد هنوز فکر می ‌کند که چاق است.

برای افراد مبتلا به انورکسیا این که چه مقدار وزن باید کم کنند و این که تا چه

حد تحلیل خواهند رفت و نحیف خواهند شد، اصلا مهم نیست. هر چه بیشتر وزن کم کنند، وسواس آن ها به غذا، رژیم غذایی و کاهش وزن بیشتر می شود

این افراد حتی بعد از این که وزن بسیار زیادی کم می‌ کنند و بسیار لاغر می‌ شوند و این‌ کار را تا بیمار شدن و حتی مرگ پیش می‌ برند، تصور می ‌کنند که هنوز اضافه وزن دارند. معمولا عادات غذایی عجیبی دارند مثل امتناع از غذا خوردن در حضور دیگران. گاهی ‌اوقات این افراد غذاهای بسیار سنگین و حجیمی برای دیگران آماده می ‌کنند، اما خودشان هیچ از آن نمی ‌خورند.

گفته می ‌شود که این اختلال در طبقات اجتماعی – اقتصادی بالاتر شایع ‌تر است و آن هایی که در فعالیت‌ هایی شرکت دارند که لاغر بودن مسئله مهمی است، مثل نمایش و … بیشتر به این اختلال دچار می‌ شوند.

علل ابتلا به این اختلال:

به گفته متخصصان؛ هنوز علل بروز این اختلال ناشناخته است. محققان احتمال می ‌دهند که برخی از این عوامل شامل تعارضات خانوادگی و تعارضات جنسی، ترس بیمارگونه از اضافه وزن، اپیدمی لاغری به عنوان مُد روز و مظهر زیبایی‌ یا به عنوان یکی از علائم افسردگی یا اختلال شخصیت هستند.

عواملی که خطر ابتلا به این اختلال روانی را افزایش می‌ دهند، عبارت از فشار دوستان و همسالان یا فشار اجتماعی برای لاغر بودن، سابقه اضافه وزن مختصر، شخصیت تکامل طلب، وسواسی یا پیروزی‌ خواه، استرس روانی یا مشاغل خاص هستند.
علائم آنورکسیا:

آنورکسیا علائم مختلفی دارد که البته برخی افراد همه این علائم را تجربه نمی ‌کنند. این علائم عبارت هستند از:

* وزن بدن که متناسب با سن نباشد، قد و وزن طوری باشد که فرد معمولا 15 کیلو پایین تر از وزن نرمال خود باشد.

* عقب افتادن حداقل سه دوره از عادت ماهیانه(در خانم‌ ها)
انورکسیا

* عدم تمایل یا امتناع از غذا خوردن در حضور دیگران

* اضطراب

* ضعف

* شکننده شدن پوست

* تنگی نفس

* وسواس در مورد کالری‌ های مصرفی

 

عواقب آنورکسیا بر سلامتی

آنورکسیا خطرات بسیار زیادی را متوجه سلامتی می‌ کند. این خطرات عبارتند از، پوکی استخوان، کمبود مواد معدنی، پایین بودن دمای بدن، نامنظم بودن ضربان قلب، نارسایی دائمی در رشد طبیعی، و بولیمیا نرووزا(پرخوری عصبی).

استفاده طولانی ‌مدت از ملین‌ها نیز برای بدن مُضر است. این داروها عضلات روده را فرسوده کرده و موجب پایین آمدن کارایی آن می‌ شود. برخی ملین‌ ها شامل مواد مضری هستند که ممکن است در بدن تان بازجذب شوند.

آنورکسیا و بارداری

با توجه به این که اکثر مبتلایان به این اختلال دختران نوجوان و جوان هستند، ضررها و صدمات ناشی از آن، تنها متوجه این گروه نبوده و منجر به تولد نوزادانی کم وزن، نارس و با ضریب هوشی کمتر، در آینده خواهد شد. برای به‌ دنیا آوردن نوزاد سالم، زنان باردار باید به ‌طور متوسط 10 تا 15 کیلوگرم وزن اضافه کنند. گفتن این مطلب به فرد مبتلا به آنورکسیا مثل این می ‌ماند که به یک فرد عادی بگوییم 50 کیلو اضافه خواهد کرد. اگر مبتلا به آنورکسیا هستید، برای باردار شدن و وضع ‌حمل دچار مشکل خواهید شد. اگر کمبود وزن داشته باشید و از انواع و اقسام مواد غذایی هم استفاده نکنید، ممکن است جان خودتان و فرزندتان به خطر بیفتد.

خانم‌ های مبتلا به اختلالات غذایی بیشتر دچار سقط ‌جنین می‌ شوند و ممکن است نوزادشان زودرس به‌ دنیا بیاید و در معرض مشکلات سلامتی بسیاری باشد.

همه ی خانم ‌های باردار باید از مراقبت ‌های قبل از حاملگی خوبی بهره‌ مند شوند. آن هایی که آنورکسیا یا بولیمیا دارند، نیاز به مراقبت ویژه دارند. حتما باید ویتامین ‌های مربوط به قبل از وضع ‌حمل را مصرف کرده و ویزیت‌ های پزشک را مرتب انجام دهید. حق ورزش ندارید مگر این که پزشک تان آن را عاری از اشکال بداند.