اهمیت نماز شب از زبان جبرئیل 

جبرئیل فرشته وحی الهی هم بـه اهمیت نماز شب و این کـه در پاسی از شب ودر خلوت با خدای خود راز و نیاز کنیم تاکید کرده اسـت. با توجه بـه اهمیت نماز شب دراین مقاله نکاتی از شهید مطهری خدمت شـما بیان میگردد و احادیثی در باب اهمیت نماز شب بیان میگردد امید اسـت کـه خداوند متعال توفیق خواندن نماز شب رابه مـا عنایت فرمایید.

 
 امام صادق «ع» فرمودند: در روز قیامت همه ی چشمها گریان اسـت مگر سه چشم:
 
1- چشمی كه از «دیدن و نظر بـه» انچه خداوند حرام كرده بر هم نهاده شده.

2- چشمی كه در راه طاعت خداوند بیداری كشیده.

3- چشمی كه در دل شب از ترس خدا گریسته اسـت.

لذّت مناجات

استاد شهید مطهری ، مى گوید:
 ««مـا یك سلسله لذّتهاى معنوى داریم كه معنویّت مـا را بالا مى برد. براى كسى كه اهل تهجّد و نماز شب اسـت جزو صادقین و صابرین و مستغفرین بالاسحار باشد،نماز شب لذّت و بهجت دارد، آن لذّتى كه یك نفر نماز شب خوانِ حقیقى و واقعى از نماز شب خودش مى برد،

ازآن ««استغفراللّه ربّى و اتوب و الیه »»ها مى برد، ازآن ««العفو گفتنها»» و یادكردن و دعا كردنهاى حدّاقل چهار مؤمن مى برد، و آن لذّتى كه ازآن ««یا ربّ یا ربّ»» گفتنها مى برد، هیچوقت یك آدم عیّاش كه در كاباره ها مى گردد، احساس ‍ نمى كند.

لذّت آن نماز شب خوان خیلى عمیق تر، نیرومندتر و نشاط بخش تر اسـت . ولى اگر مـا خودمان را غرق در لذّت مادّى دنیا كنیم مثلا سر شب بنشینیم دور هم و شروع كنیم بـه گفتن و خندیدن و فرضاً غیبت هم نكنیم كه حرام اسـت ،صرفاً شوخی هاى مباح هم بكنیم و بعد هم سفره را پهن كنیم و آنقدر بخوریم كه نفس كشیدن برایمان دشوار شود، بعد مثل یك مرده در رخت خواب بیفتیم .

آیا دراین صورت توفیق پیدا مى كنیم كه سحر از دو ساعت مانده بـه طلوع صبح بلند شویم و بعد، از عمق روح خودمان ««یا ربّ یا ربّ»» بگوییم ؟ اساساً بیدار نمى شویم و اگرهم شویم مثل مستى كه چند جام شراب خورده اسـت ، تلو تلو مى خوریم .

پس اگر انسان بخواهد لذّتهاى معنوى و الهى را دراین دنیا درك كند، چاره اى ندارد جز این كه از لذّتهاى مادّى كسر كند.بـه خدا سوگند لذّتى كه یك مرد با ایمان در آن وقت شب كه بلند مى شود و چشمش مى افتد بـه آسمان پرستاره و آیات آخر سوره آل عمران را كه صداى هستى اسـت و از قلب وجود برخاسته اسـت ، مى خواند و با هستى همصدا مى شود، احساس ‍ مى كند برابر اسـت با یك عمر لذّت مادّى دراین دنیا.

یك چنین آدمى ، نمى تواند مثل مـا زندگى كند نمى تواند سر سفره شام بنشیند در حالى كه ظهر غذاهاى سنگین ، انواع گوشتها، روغنهاى حیوانى و نباتى ، انواع شیرینى ها و انواع محرّك اشتهاها را خورده اسـت ؛ تازه مقدارى سوپ بخورد تا اشتهایش تحریك شود این روح خود بخود مى میرد، این آدم نمى تواند در نیمه هاى شب بلند شود و اگرهم بلند شود نمى تواند لذّت ببرد.

لهذا كسانى كه چنین توفیقاتى داشته اند و مـا چنین اشخاصى را دیده ایم بـه لذّتهاى مادّیى كه مـا دل بسته ایم هیچ اعتنا ندارند.

چـه مانعى دارد كه مـن ذكر خیرى از پدر بزرگوار خودم بكنم . از وقتى كه یادم مى آید مى دیدم این مرد بزرگ و شریف هیچوقت نمى گذاشت و نمى گذارد كه وقت خوابش از سه ساعت از شب گذشته تأ خیر بیفتد شام را سر شب مى خورد و سه ساعت از شب گذشته مى خوابد و حداقل دو ساعت بـه طلوع صبح مانده بیدار مى شود.

و حداقل قرآنى كه تلاوت مى كند یك جزء اسـت ، و با چـه فراغت و آرامشى نماز شب مى خواند حالا تقریبا صد سال از عمرش مى گذرد هیچوقت نمى بینم كه یك خواب نا آرام داشته باشد… این ها دل را زنده مى كند، آدمى كه مى خواهد از چنین لذّتى بهره مند شود ناچار، از لذّتهاى مادّى تخفیف مى دهد تا بـه آن لذّت عمیق تر الهى برسد»».«1»

سفارش جبرئیل بـه نماز شب

رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمود:

برترین نمازها «ى مستحب » نماز نیمه شب اسـت و چـه اندك اسـت بـه جا آورنده آن .«2»

و باز رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمود:
جبرئیل آنقدر مرا بـه نماز شب سفارش كرد تا این كه گمان كردم نیكانِ امّتم شب را نمى خوابند مگر اندكى ازآن .«3»

و باز رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمود:
خداوند حضرت ابراهیم را دوست خود انتخاب نكرد مگر براى دو كارش :

1 – اطعام بـه مستمندان 2 – نماز شب ، هنگامى كه مردم در خواب بودند.

شب زنده داران در قیامت

رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمود:
در قیامت پس ازآن كه خداوند همه ی انسانها را جمع كند، منادى ندا مى كند و مى گوید:پیش آیند كسانى كه در نیمه هاى شب از بستر خواب دور مى شدند و خدا را مى خواندند و از خشم و غضبش بیمناك و بـه رحمتش امیدوار بودند.آن گاه جمعى پیش روند و قبل از دیگران بـه جایگاههاى خود «در بهشت » وارد شوند و بعد از آنان بـه حساب مردمِ دیگر رسیدگى نمایند.«4»

=============================
پی نوشت ها :
1. احیاء تفكر اسلامى : 93 – 95، شایان ذكر اسـت كه استاد شهید این مطالب را در زمان حیات پدرشان فرموده اند، و ایشان چند سال پیش از شهادت استاد در گذشتند.
2. كنز العمال : ج 7، ص 780، ش 21379.
3. كنز العمال : ج 7، ص 790، ش 21425.
4. ارشاد القلوب : ج 2، ص 3 – 4 «باب 22».