این آفت ها را کنار بگذارید تا به موفقیت برسید 

در بسیاری از موارد عادات کوچک که برای ما پیش پا افتاده هستند مانع پیشرفت ما می شوند و ما در طول عمر خود به اصطلاح درجا می زنیم.بنابراین برخی از عادات برای ما آفت های زندگی هستند. اغلب ما وقتی به معتادان نگاه می‌كنیم به خود می‌گوییم: «عجب آدم‌های بی‌اراده‌ای! می‌بینند كه زندگی‌‌ خودشان و اطرافیانشان به نابودی كشیده‌ شده اما هیچ اقدامی‌ نمی‌كنند، عجب موجودات بی‌اراده‌ای؛ با این كه ترك می‌كنند دوباره گرفتار می‌شوند و … .

اما آیا خود ما می‌توانیم یكی از عادت‌های ناخوشایندمان را ترك كنیم جوری كه دیگر سراغمان نیاید؛ بهتر بگویم، سراغش نرویم؟ واقعیت این است كه همین عادت‌های به ظاهر بی‌اهمیت و بی‌ضرری كه سال‌ها با خودمان حمل می‌كنیم موانع بزرگی سر راه پیشرفت و موفقیت ما می‌شوند.

ترك عادت‌ها كار غیرممكنی نیست، بعضی‌ها را راحت‌تر و بعضی‌‌ها را سخت‌تر می‌توان كنار گذاشت، اما در هر حال شكست‌دادنی‌اند. بهتر است بعضی از این عادات را بهتر بشناسیم تا بتوانیم از میدان به درشان كنیم.

منفی‌بافی

این عادت مربوط به كسانی است كه انگار چشم و گوششان را فقط برای بد دیدن تنظیم كرده‌اند. آنها دائم درحال شكوه و شكایتند. از آفتاب شكایت دارند كه چرا زیادی داغ است‌ و  به باران لعنت می‌فرستند كه خیسشان می‌كند و… . آنان فكر می‌كنند كه همه چیز و همه كس علیه‌شان است.

آنان خوب بلدند كه چطور هر مسئله كوچكی را به یك تراژدی بزرگ تبدیل می‌كنند؛ شكست را به چشم مصیبت می‌نگرند و به جای این كه از اشتباهاتشان درس بگیرند، ناامید می‌شوند و البته به نظر می‌رسد كه هیچگاه به جلو حركت نمی‌كنند زیرا همیشه می‌ترسند كه از محدوده امن خود بیرون بیایند. 

عمل پیش از فكر كردن

این گروه مطابق غریزه یا حس‌های ناگهانی‌شان عمل می‌كنند. فقط به دنبال این هستند كه کارها را عقب بیاندازند و می‌گویند «چو فردا شود فكر فردا كنیم». نمی‌دانم چه كسی و در چه موقعیتی این حرف را زده ولی مطمئنم كه خیلی از كارها و تصمیمات بزرگ و كوچك زندگی به فكر كردن و برنامه‌ریزی احتیاج دارند. آدم‌هایی كه این عادت را دارند، كمتر به فكر پیامد اعمال خود هستند. 

زود تسلیم شدن

شكست برای عده‌ای پله‌ای به سوی موفقیت است اما بعضی‌ها عادت دارند با مشاهده اولین علائم ناكامی، قید همه چیز را بزنند و حتی خودشان موجبات شكست را فراهم كنند.

ممكن است در ابتدا برای شروع كاری شور و هیجان داشته باشند ولی به سرعت علاقه‌شان را از دست می‌دهند، به خصوص وقتی كه با اشتباه و مانع مواجه می‌شوند.

بعد سراغ كار دیگری می‌روند و داستان تكرار می‌شود. آنها‌ پشتكار لازم برای محقق ساختن رؤیاهایشان را ندارند و هر اتفاق كوچكی می‌تواند متوقف‌شان كند.

تلف كردن وقت

هدر دهنده‌های وقت نمی‌دانند كار بعدی‌شان چیست؛ شاید چون هیچ كاری و برنامه‌ای ندارند. آنها به خوردن، نوشیدن و تلویزیون تماشا كردن راضی‌اند یا اینكه در خوابند و در خیالات غوطه می‌خورند.

در واقع رضایتی كاذب سراسر زندگی‌شان را فراگرفته است. البته اشكالی ندارد كه هر چند وقت یك بار به خود استراحت بدهیم اما با این نحوه زندگی هم نباید انتظار موفقیت و پیشرفت داشته باشیم.

انتخاب آسان‌ترین راه برای حل مشكلات

اگر دو راه برای انتخاب وجود داشته باشد، كدام را انتخاب می‌كنید؟راه باریك‌تر با پاداش بیشتر، یا راه پهن‌تر با پاداش كمتر؟ خب آدم‌های تنبلی كه می‌خواهند زود به نتیجه برسند و حوصله زحمت كشیدن ندارند قطعاً راه دوم را انتخاب می‌كنند.

آنها نمی‌خواهند هیچ رنج و زحمتی بكشند، اما در عوض زندگی خوب هم می‌خواهند. رؤیای قشنگی است ولی زیادی رؤیاییست.هر چیزی كه بكاریم، همان را برداشت می‌كنیم. اگر به نتایج فوری و زود‌گذر بسنده نكنیم وضع‌مان خیلی بهتر از این‌ها می‌شود.

اینها كه گفتیم جزو آفت‌های موفقیت افراد افسرده و نیز تنبل هستند. چرا؟

چون با وجود آنها افراد به نحوه نگاه كردنشان به جهان و به تصورشان از پیروزی و شكست عادت می‌كنند، خود را شكست خورده و بدون هیچ فرصتی برای پیشرفت می‌بینند، دیگران را مسئول ناكامی‌های خویش می‌دانند و  به راحت‌‌‌طلبی و آسان‌‌خواهی عادت می‌كنند.

از همه بدتر اینكه بی‌دلیل از بخت بدِ خود شكوه می‌كنند و دنیا را مخالف با خویش می‌خوانند. همه این‌ها و بسیاری دیگر، عاداتی مخرب و البته قابل تغییرند و تغییرشان برای یك زندگی سالم و موفق ضروری. پس بیایید عادت نكنیم.